|
|
Asmara
» exacte locatie
In Eritrea was het internet zo traag dat je geluk had als je in het
internetcafe een webpagina geopend kreeg. Niet echt handig als je wat
foto's op de website wil zetten. Maar hier zijn ze alsnog.
Straatbeelden van de hoofdstad Asmara en een man in actie op de
recyclemarkt. Siebe in de bus op zoek naar leuke knopjes en uitzicht
vanuit de bus op weg naar Massawa.
|
|
|
Siebe in Afrika
» exacte locatie
Met Siebe en zeven tassen bagage land ik midden in de nacht in Asmara, de
hoofdstad van Eritrea. Alles past gelukkig op een kar en Siebe heb ik in de
buikdrager. Eenzaam loop ik naar de uitgang. Niemand te zien. Door iemand
word ik naar buiten gestuurd en in het donker turend hoop ik Joost te
vinden. "Ilse, hier ben ik", gelukkig, daar is Joost. We sluiten elkaar na
ruim zes weken weer in de armen en lopen snel naar de taxi. De volgende dag
slaapt Siebe uit en ontbijten we laat. We hebben elkaar veel te vertellen en
dat doen we onder het genot van espresso's en cappucino's. Eritrea is een
kolonie van Italie geweest en voor tien eurocent krijg je een koffie. We
lopen wat rond en komen terecht op de 'recyclemarkt'. Daar komen oude vieze
oliedrums binnen om bewerkt te worden met allerlei gereedschap en te
eindigen als lepel, pan of oventje. 's Avonds eten we pizza met medezeilers.
Mariette en Hans van de boot Alexandra hebben een bus terug naar de boot
geregeld. Dat is erg fijn, want anders hadden we helemaal opgepropt gezeten
en hadden we maar moeten afwachten of de bagage op het dak was blijven
liggen. Asmara ligt op 2200 meter hoogte en de busrit naar Massawa, waar de
boot ligt, is ruim drie uur naar beneden rijden met flink wat
haarspeldbochten en fraaie uitzichten. De aankomst op de boot is minder
fijn, de motor heeft het vlak voor mijn komst begeven. Maandag is Joost
bijna de hele dag druk met repareren. Erik is uitgenodigd om een
koffieritueel bij te wonen en Siebe en ik gaan mee. Op hete kooltjes wordt
eerst popcorn gemaakt in een pannetje, als snack. Dan worden de koffiebonen
uitgezocht en gebrandt. Met een ijzerstaaf worden de bonen gemalen en in een
koffiekan gestopt. Kokend water erbij en tegelijk op een ander potje wierook
aan met smeulende maiskolfbladeren. De walm waait langs het kokende water.
Een prop van de pluizebol van de top van een maiskolf houdt de koffieprut
tegen en alle kopjes worden in een 'schenk' ingeschonken. Tijdens het
drinken mag je niet praten. En op die manier drinken ze drie kopjes.
Ondertussen vermaakt Siebe zich met een ander kindje en willen alle vrouwen
hem wel even vast houden. Joost maakt ook nog een stukje van het ritueel mee
en denkt dat de reparatie geslaagd is. Dindag vertrekken we voor een tocht
van twee nachten naar Sudan en de motor loopt weer als een trein.
|
|
|
|
|
|
|
