|
|
Dag 28, land in zicht!!
» exacte locatie
Joehoe!! Joost keek even nonchalant naar de horizon en zag ineens de vage conturen van het eiland waarop we afvaren. Ik natuurlijk ook meteen kijken en het is onmiskenbaar... We hebben land in zicht! Fatu Hiva is 300 meter hoog. We hebben erg goed zicht, want het eiland is nog 30 mijl bij ons vandaan. In totaal nog 50 mijl te gaan en dan kunnen we aan de beschutte achterkant van het eiland ons anker uitgooien. We lopen nu twaalf uur achter op Nederland. Bij ons gaat de zon rond 17:00 uur onder. Dat
betekent dus dat we de laatste mijlen in het donker afleggen. Extra leuk dus dat we voor het donker vast een glimp van het eiland hebben opgevangen.
|
|
|
Dag 27....
» exacte locatie
Dobber dobber..... Snel kunnen we dit niet noemen. Al een paar dagen hebben we te kampen met weinig wind. Niet echt leuk zo op het eind. We hadden ons vandaag al aan land gerekend maar helaas. Vanmorgen hebben we drie uur lang met de zeilen gestoeid. Uiteindelijk hadden we de Bolle Jan er op, een dubbel voorzeil van licht materiaal van 100 vierkante meter. Mooi voor weinig wind maar niet als je ook golven hebt kwamen we al gauw achter. Dus alles weer opgeruimd. We gaan nu bijna 3 knopen en nog 131
mijl te gaan. We zijn er echt bijna! We kijken er zo naar uit om aan te komen. We rekenen maar niet meer uit wanneer dat is... Joost had 2 dagen terug weer een Mahi Mahi gevangen en daar gaan we vandaag weer van smullen. Wel handig dat je drie dagen van een vis kan eten. Yagoona en Dingo zijn al aangekomen. Wij varen zo'n 20 mijl achter Rotor. Zo dichtbij dat we zelfs met de marifoon konden kletsen. Geza had nog wat tips om popcorn niet aan te laten branden dus dat ga ik zo eens uitproberen.
|
|
|
Dag 23
» exacte locatie
Het water stroomt met liters tegelijk naar binnen. Nee geintje. We varen nog steeds rustig richting de eilanden waar we al zo�n tijd naar uitkijken. Sinds het vorige bericht zijn er maar liefst twee spannende momenten geweest. Het eerste is dat Ilse ziek werd. Misselijk, buikpijn. Kan gebeuren, misschien weer iets verkeerds gegeten, maar zo midden op zee maak je je toch stiekem een beetje zorgen dat het iets ernstigs is. Hulp is natuurlijk heel moeilijk te krijgen. Maar gelukkig was het maar van
korte duur. Na een dag was ze weer gezond. Verder hebben we voor het eerst deze tocht een schip gezien. We kijken dag en nacht minimaal een keer per kwartier om ons heen. Dat betekent dat we al zo�n tweeduizend keer niks gezien hadden. Maar toen ik eergisteren in de middag even rondkeek schrok ik toch wel een beetje. Een flink containerschip kwam frontaal op ons af. Een kwartier terug was er nog niks te zien en nu was die boot toch al best dichtbij. En ze vaarde ook behoorlijk hard door. We hebben
onze koers verlegd en slechts een paar minuten later waren we al op gelijke hoogte met een afstand tussen ons van maar een paar honderd meter.
|
|
|
Dag 20
» exacte locatie
Ja!!! We zitten onder de 1000 mijl! 853 Mijl te gaan, zo onder de duizend begint echt het aftellen. De wind hebben we ook weer te pakken en we varen rond de 5-6 knopen wat goed is voor onze boot. We merken wel dat we een beetje uitgekeken raken op het lezen, tetris spelen, muziek luisteren (we hebben niet zoveel nieuws meer) en een beetje rondhangen. Joost wisselt het af met solderen aan de boordcomputer en ik ben me aan het verdiepen in de 'stormtactics' van de Pardeys. Over zaken als bijliggen
(techniek waarbij je in zwaar weer je boot vrijwel stil kunt leggen met de kop in de wind) en zeeankers (die gooi er dan nog bij uit als de wind harder wordt dan 9 bft). Hopelijk hebben we dat voorlopig niet nodig ;-). Niet gedacht dat ik me daarin zou verdiepen maar het is zeer zeker nuttige info. Altijd als we naar de zee kijken zien we hele scholen vliegende vissen langskomen. Die vissen maken snelheid onder water met hun 'vleugelvinnen' en staart. Boven water spreiden ze hun vleugelvinnen uit
en kunnen een snelheid halen van 50 km per uur! Op deze manier kunnen ze zweven over een afstand van 200 meter en als ze verder willen kunnen ze met hun staart flipperen in het water om opnieuw vaart te maken en zo de kans te vergroten niet als voedsel van grotere vissen te eindigen... Ik ga zo weer een nieuw recept uitproberen met de mahi mahi die Joost gisteren gevangen heeft. De vis paneren en serveren met een saus van cocos, curry en room op een bedje van rijst.
|
|
|
Dag 16
» exacte locatie
Gisteren waren we op de helft! Om dat te vieren had ik kokoscake gebakken. We hadden nog een San Blas kokosnoot liggen en daar heb ik de helft van geraspt en over de cake gestrooit voor die de oven in ging. De tocht van de Galapagos naar de Maquesas wordt ook wel de 'cocunut milk run' genoemd. Ik weet niet precies waarom, maar waarschijnlijk omdat dit een makkelijke oversteek is. Je hebt de wind en de stroming mee en bij wijze van spreken zeil je zo naar de kokosnootjes of zoiets... Bij de cake had
ik echte koffie gezet (meestal drinken we oploskoffie onderweg voor het gemak) dus dat was wel erg lekker! De Marquessas is een eilandengroep die bij Frans Polynesie hoort. Net als de Toamotu's en Tahiti. Wij varen af op het meest zuidoostelijke eilandje van de Marquesas, namelijk Fatu Hiva. Een eilandje van 7 mijl lang, dat is zo'n 12,5 km. Op dit moment hebben we 1640 mijl achter de rug en nog 1357 te gaan. Niet veel wind helaas, net genoeg om de zeilen niet te laten slaan. We gaan bijna 4 knopen
wat meer te danken is aan de stroming dan aan de wind ;-). De gribfiles voorspellen meer wind voor morgen dus dat zo mooi zijn. De afgelopen etmalen lag ons daggemiddelde iets boven de 100 mijl. Zouden we dan over een dag of 13 aan gaan komen? Langaam beginnen we wel uit te kijken naar onze bestemming hoewel alles prima te doen is op de bewegende boot. Tot slot een technische opmerking: soms wordt email die wij versturen bij de ontvanger in de spambox gegooid, met name bij Hotmailgebruikers. Dus
als je iets verwachtte, dan is het misschien daar.
|
|
|
Jarig!
» exacte locatie
25 Juni was ik jarig, midden op de Pacific! Precies om middernacht maakte Joost me wakker (ja, ik mocht uitslapen) en kreeg ik m'n eerste kadootje. Het was een Galapagos kaartspel met op elke kaart een ander mooi dier. Joost had ook ballonnen opgehangen buiten waarvan een in de vorm van een hart. Eigenlijk had Joost ook wat sterren gepland, maar daar zaten wolken voor, dus de verrassing met de sterren komt nog. 's Ochtends voor het ontbijt heeft hij heerlijke pannenkoeken voor me gebakken. Die eten
we met stroop, nog uit Nederland. Verder kreeg ik de nieuwe cd van Shakira met veel Spaanstalige songs (ook 'hips don't lie' in Spaans) en luxe thee. Dat kwam goed uit, want die oude zakjes smaken allemaal naar gewone thee sinds de hitte in Panama. Dingo had zelfs een kadootje meegegeven, 2 houten schildpadjes van de Galapagos, erg leuk. Het was prachtig weer, lekker zonnig en niet te heet. Toen Joost ging slapen ben ik m'n verjaardagsmail gaan lezen, erg gezellig, net alsof je toch nog wat bezoek
krijgt! Joost heeft voor mij z'n lekkerste paella ooit gemaakt. De dag ervoor had hij een dorade gevangen dus die ging er uiteraard doorheen. Via de SSB-zender werd ik nog toegezongen en gefeliciteerd door de andere boten. Daarna een heel lekker kopje appel-kaneel thee met chocola, jummie! Al met al voelde ik me op die grote zee erg jarig, eentje die ik niet snel zal vergeten!
|
|
|
Dag 11
» exacte locatie
Tja, echt hele spannende dingen maken we niet mee op deze tocht. Het blijft lekker waaien, we schieten goed op. Het nog-2000-mijl-punt is gisteravond gepasseerd en we kijken nu uit naar het halverwege-punt. Wat willekeurige gebeurtenissen: bijna dagelijks komen vliegende vissen en inktvisjes op het dek terecht. Ik heb wel eens zo'n inktvisje aan de vishaak geprikt, maar het bleek dat ook de vissen niet erg enthousiast werden van een dood en uitgedroogd exemplaar. Gisteren heeft Ilse chili sin carne
gemaakt voor ons en het smaakte heerlijk. We hebben een digitale encyclopedie op de computer geinstalleerd ter opvulling van de nachtwacht. Onze fruithangmat die bij vertrek helemaal tjokvol zat bevat nu nog: vijf tomaten, een kool, een komkommer, een kokosnoot en vier aardappelen. De blikken zijn dus bijna aan de beurt. Voor deze reis was een vallende ster heel speciaal. Nu zie ik er elke nacht wel een paar vallen. Wat nu speciaal is is een vallende ster die eruit ziet als een vuurpijl. Geel of
groen met wegspattende vonken. Die heb ik nog maar twee keer gezien. Aan het begin van iedere nacht kunnen we het sterrenbeeld zuiderkruis zien. Galapagos was best wel een beetje fris 's avonds, maar de temperatuur begint nu weer langzaam op te lopen. Alhoewel we nog wel steeds lange broek en fleecevest aan hebben. In onze meest optimistische berekening gaan we over vijftien dagen aankomen. Dat duurt dus nog wel even en het wordt vast ook wat langer, maar het is prima te doen tijdens deze oversteek.
|
|
|
Dag 9
» exacte locatie
We hebben een nieuw record! Het afgelopen etmaal hadden we windkracht 4-5 en bijna 2 knopen (1 knoop is 1 mijl per uur) stroming mee en dat leverde ons 154 mijl op! Toen we van een golf afsurfde gingen we 1 seconde 8,8 knoop vannacht en verder tussen de 6 en 7 knopen (op de foto zie je zo'n surfgolf, bij zonsopkomst). De wind hebben we schuin van achteren en we hebben de fok (gestreepte voorzeil) en grootzeil met tweede rif (verkleining van het zeiloppervlak) aan de ene kant en de kluiver (ons voorste
voorzeil) uitgeboomd aan de andere kant. Dat dubbele rif is vooral handig als er een grote dikke wolk met veel wind over ons heen trekt en we zijn te lui 'm er steeds in- en uit te halen ;-). Totaal gevaren 806 mijl en 2171 te gaan. Hoe ziet zo'n oceaandag er eigenlijk uit? Om 6:30 maakt Joost mij wakker en ontbijten we samen. Daarna gaat Joost slapen en lees ik een boek. Rond 11:00 wordt Joost wakker en zetten we een kruisje in de kaart en kijken we hoeveel mijl we hebben afgelegd. We genieten samen
van de zon op ons Hafskip-terras (de kuip) en snacken wat, chips of een toastje ofzo. Joost haalt een keer de mail op en om de dag een gribfile (digitale weersvoorspelling). Rond 14:30 ga ik koken en eten we warm. Niet al te ingewikkeld, meestal rijst of pasta met een sausje. Om 16:00 is het SSB-zender-tijd en praten we met Dingo, Yagoona en Rotor. Daarna wassen we af met zeewater en drinken we thee. Om 18:30 ga ik slapen en heeft Joost wacht. Om 22:30 is het mijn beurt om de wacht te houden en mag
ik om 2:30 weer verder slapen tot 6:30 en er weer een nieuwe dag begint. Tijdens m'n nachtwacht ben ik verslaafd geraakt aan het spelletje tetris (met die blokjes), daar word ik wel lekker wakker van. Verder lees ik wat en luister naar muziek terwijl ik geniet van een warme chocolademelk.
|
|
|
Dag 6
» exacte locatie
Tot nu toe is dit wel een relaxed tochtje. Nou ja, tochtje, het lijkt wel of we even van Stellendam naar Blankenberge varen als je het zo zegt. Gek genoeg voelt het wel een beetje zo alleen is de afstand wel heel wat groter... De golven zijn ook niet zo vervelend als op de Atlantische Oceaan. 'El Pacifico', of te wel 'de vredige' is wel een goede naam voor de Grote Oceaan! Hopelijk blijft dat zo. Tot nu toe 421 mijl gezeild, 2544 mijl te gaan. Van boten voor ons kregen we de tip niet ons te laten
verleiden door hardere wind op de gribfiles (digitale windvoorspelling die we via de SSB-zender ophalen) ten zuiden van ons, daar kregen ze later spijt van omdat die wind tegen viel en de stroming daar minder werd. We denken dat we de passaatwind gevonden hebben, we hebben afgelopen nacht voor het eerst niet hoeven dobberen... Koers is nu pal west en de snelheid, jawel, 5 knopen! Dingo heeft trouwens ook de Galapagos achter zich gelaten.
|
|
|
Dag 4
» exacte locatie
Het went snel, weer op zee. We hebben ons slaap- en wachtritme van vier uur op vier uur af weer opgepakt. Zo zijn we elke dag acht uur samen wakker waarin we onder andere wat actiever de zeilen tunen, koken, afwassen en de weerkaartjes bestuderen (waar zit toch die mooie wind?). De afgelopen dagen hebben we erg weinig wind gehad. Zo weinig dat we uren op dezelfde plek hebben gedobberd. Bij zo weinig wind gaan de zeilen hard heen en weer slaan door de golven en daar worden we niet blij van, dan liever
de zeilen omlaag en dobberen. Maar sinds afgelopen nacht hebben we meer wind en zeilen we rond de drie tot vier knopen. Stroming mee en wind mee, heerlijk! Tot nu toe 219 mijl afgelegd en 2739 mijl te gaan, koers 240 graden, alle zeilen op. We zijn expres wat naar het zuiden gezeild omdat daar meer wind zit. Yagoona is tegelijk met ons vertrokken en zit al ver voor ons omdat ze langer gemotord hebben. Rotor is een paar uur na ons vertrokken en volgt dezelfde strategie als wij... bij geen wind dobberen
;-). Zij liggen iets achter ons. Dingo ligt nog tussen de zeeleeuwen voor anker. Wij kwamen gisteren nog een verdwaald(?) zeeleeuwtje tegen. Ik vind het wel een fijn idee dat er op deze grote oceaan een paar bekende boten in de buurt zeilen. Je ziet elkaar niet maar we spreken elkaar dagelijks via de SSB-zender. Waar heb je het dan over? We wisselen posities uit en vertellen elkaar bijzonderheden. Yagoona bijvoorbeeld had twee grote walvissen tien minuten achter de boot zwemmen en de mannen scheppen
op over hun visvangst (tot nu toe score nul).
|
|
|
Langste oversteek
» exacte locatie
Het is superdonker buiten. De maan is zo nieuw dat 'ie nog niet te zien is en tussen de wolken schitteren een heleboel sterren. We hebben voor het eerst het zuiderkruis gezien, een typerend groepje sterren voor het zuidelijk halfrond. Ik ben halverwege m'n eerste wacht en geniet na van Galapagos, snorkelen met zeeleeuwen, reuzeschildpadden en ook nieuwe vrienden gemaakt. Jenevive en John met Sky van 2 op de Nieuw Zeelandse boot en Gesa en Eva van de Rotor, een Bulgaars jong stel die ons spontaan
voor het eten uitnodigde. Weer veel gezellige avondjes en gisteravond met Dingo en Yagoona nog pizza gegeten in het stadje, want ja, je weet nooit hoe lang het duurt voor je weer uit eten kan ;-). We hebben geen wind, maar dat schijnt normaal te zijn vlakbij de eilanden maar we hebben de stroom mee en de motor draait. 2880 Mijl naar de Marquesas en vandaag extra genoten van het uitzicht op de eilanden, straks is het elke dag zee, zee en nog eens zee. 'Ilse, kom eens kijken, er zwemt hier wat!'. Altijd
leuk! Maar, wat zijn 't? Geen dolfijnen, die gaan sneller. Een walvisje? Nee, het waren een stuk of 4 zeeleeuwen! Ongelooflijk dat die hier zwemmen, een mijl of 30 van het dichtsbijzijnde eiland. Later zagen we er nog meer en bij zonsondergang kwamen nog even tientallen dolfijnen langszwemmen en ik kon alleen maar bewonderend toekijken... (ze staan dus niet op de foto op eentje na)
|
|
|
|
|
|
|
