|
|
Met zonder trui
» exacte locatie
De eerste nachtwacht zonder trui is een feit! Zo langzamerhand wordt het toch echt warmer. Al een tijdje doen we 's nachts geen schoenen aan en ook een zeiljas is niet meer nodig. Meerdere oceaanvaarders hadden ons gezegd dat een paar dagen na de Canarische Eilanden je in je korte broek wacht kan lopen. Voor Joost was dat vandaag de premiere, na 3 weken op zee... We beginnen nu toch echt op te schieten, nog 446 mijl op de afteller. Dat begint toch te lijken of de afstand Lissaon-Safi. Waarschijnlijk gaan we maandag of dinsdag aankomen op Martinique. Dingo gaat daar ook heen en onze Duitse vrienden gaan naar Barbados. Joost heeft zich vandaag verdiept in de eilanden boven Venezuela en klonk enthousiast. Lijkt me een leuke manier om zo een beetje eilandhoppend van de bovenwindse eilanden via Venezuela naar de ABC-eilanden te gaan. Vandaag begon met een flinke regenbui waarna ik getrakteerd werd op een regenboog. Verder lekker warm en droog geweest en gedoucht. Eerst met de puts en zout water haren wassen en uitspoelen en tot slot met zoet afspoelen. Gewone shampoo doet het prima in zout water trouwens, je hebt echt geen speciale 'zoutwatershampoo' nodig!
|
|
|
Jarig
» exacte locatie
Vandaag was ik jarig! Achtentwintig geworden. Ja, we hebben op dit traject wel een maximum aan feestdagen meegepakt. Gasten waren er dit jaar dus niet. Niet eens wat dolfijnen. Maar het weer was lekker zonnig, er stond genoeg wind om leuk te zeilen en Ilse had er alles aan gedaan om me een jarig gevoel te geven. In mijn nachtwacht ontdekte ik ineens twee ballonnen onder de buiskap met daaraan een zakje favoriete winegums (kersen) en een leuk briefje. 's Ochtends heeft Ilse zandkoekjes gebakken, het gebak, en ben ik over de SSB toegezongen door Dingo. In de heerlijke januari-zon (30 graden op mijn verjaardag is ook nieuw) heb ik de kadootjes opengemaakt. Een aantal leesboeken en een barbecuetool die ik tot nu toe bij elke bbq gemist had (twee vorken, schuif schuif, floep, oeps, worstje in het water). Daarna heb ik mijn enige plicht van vandaag vervuld en een flinke dorade gevangen voor het avondeten. De rest van de middag hebben we doorgebracht met het eten van de zandkoekjes en toastjes met pesto en ik ben nogmaals toegezongen via de SSB, deze keer door onze Duitse vrienden. Het avondeten was heerlijk. Ilse had zelfs asperges met ei! De vorige keer dat ik dat gegeten had was in de kantine van mijn vorige werkgever Océ in een ver verleden. Al met al een leuke verjaardag die ik waarschijnlijk niet zo snel zal vergeten. Als buitenstaander denk je misschien, wat heeft ie nou gedaan? Beetje zitten eten de hele dag en met de zender gespeeld, maar na 20 dagen oceaan blijk je daar toch meer van te genieten dan gewoonlijk.
|
|
|
Kapper
» exacte locatie
We beginnen de oceaan nu wel groot te vinden hoor...We zitten nu 15 dagen op zee en eigenlijk willen we er al wel zijn. Maar nog even geduld, er staan nog 1028 mijlen op de afteller. Dat is een dag of tien varen. De afgelopen dagen waren we erg moe en verlang ik wel weer naar een nacht slapen van acht uur aan een stuk door. Vandaag opgelost door allebei een uurtje extra overdag te slapen, dat helpt. Joost werd gister 'wakker' tijdens mijn wacht en vroeg me of we niet eens moesten gaan zeilen! Op het moment dat 'ie dat vroeg besefte Joost ook wel dat dat een beetje gekke vraag is als je al twee weken niks anders doet dan dat. We hebben trouwens een tweede 'pechvogel' op het dek gehad en dit keer heb ik er een foto van gemaakt. Ik had eigenlijk gedacht dat vliegende vissen groter waren en dat de vinnen waarmee ze boven water zweven breder zouden zijn. Wel zie je op de foto dat die vinnen net zo lang zijn als de vis zelf. Naast de vis ligt wat haar, nu zou ik een heel mooi verhaal kunnen houden waaruit blijkt dat die bij de vis horen maar er is geen verband. Die haren zijn van Joost nadat ik met de tondeuse aan de slag ben geweest en het resultaat viel ons behoorlijk mee! Inka heeft op La Gomera mijn haar op zeer simpele wijze geknipt en Joost mag het de volgende keer doen. Zijn we daarvoor al die jaren naar de kapper geweest? Hoogtepunt van de dag was dat ik een kruisje kon zetten op de nieuwe kaart. Op 42 graden westerlengte zijn we namelijk van de oude afgevaren. Leuk hiervan is dat ons einddoel nu 'in zicht' is.
|
|
|
Nachtwacht
» exacte locatie
Beng, beng, beng. Allerlei spullen in de boot worden van links naar rechts gegooid. Dreun, een golf die van opzij de romp beukt. Ik lig te slapen en denk, sjonge jonge, gaat dat allemaal wel helemaal lekker? Ik kijk eens vanuit mijn bed naar buiten en zie Ilse cool met haar zwemvest aan en lifeline ingehaakt in de kuip zitten. Ziet er uit als onder controle, dus het zal wel aan mijn inschattingsvermogen vlak na het wakker worden liggen. Snel val ik weer in slaap. Later word ik weer wakker. Deze keer is het Ilse die me wekt. Het is 4.30 en haar wacht zit erop. Terwijl ze haar tanden aan het poetsen is klim ik over het slingerzeiltje heen en kleed me langzaam aan. Dit is het enige moment waarop ik me nog een beetje misselijk voel, zo als ik net wakker ben. Voor de rest geen problemen meer met zeeziekte. Gelukkig is het de laatste dagen �s nachts warmer geworden en hoeft niet het complete outfit aan. En dan ga ik eens buiten kijken. Inderdaad, de monstergolven die ik me eerder in mijn slaap inbeeldde vallen best mee. Er is ook veel licht door de volle maan. Vorige week was dat nog anders. Pikdonker met weet ik hoeveel sterren in de lucht. Maar na een half uurtje buiten te hebben gezeten slaat toch de vermoeidheid toe. We hebben wat experimenten gedaan met korte slaapjes en de eierwekker op 15 minuten, maar dat is te onbetrouwbaar geworden. Soms werd ik wakker met de eierwekker op 0 en geen gerinkel. Doorheen geslapen? Niet opnieuw gezet? Te vaag allemaal, dus dat doe ik niet meer. Ik ga naar binnen om water op te zetten. Drie pompjes met de voetpomp is precies genoeg voor een mok koffie. Ja, we moeten zuinig zijn met water. Ondertussen check ik even de GPS. Snelheid rond de 6 knopen, heel mooi. Koers 243 graden, twintig graden afwijkend van onze bestemming, maar niet slecht. Langzaam buiten de koffie opdrinkend word ik een beetje wakker. MP3 spelertje aan met wat Nederlandse muziek van De Dijk of een vette blues van Gary Moore. Dan kijk ik eens om heen en ben toch wel blij met de situatie. Belachelijk veel aan de boot gewerkt, maar het was het allemaal wel waard. Nu heb je een vaartuig waarmee je met vertrouwen de oceaan over durft. Helemaal onafhankelijk, alles aan boord. Windgeneratortje draait lekker stroom, de windvaan-autopiloot houdt mooi koers in de schuimende golven, geen klapperende zeilen, prima. Wat een leven. Toch wel even wat anders dan van negen tot vijf op kantoor achter de PC, alhoewel dat meestal ook leuk was. Bepaalde dingen uit Nederland mis je wel. Familie. En met een biertje en vrienden in een cafe zitten. Gewoon even tussendoor doordeweeks, eigenlijk niks bijzonders. Daar zit je dan zo eens wat aan te denken. En aan wat we de afgelopen tijd allemaal hebben meegemaakt. En over hoe ik dat zonnepaneel nou eens vast zal gaan zetten op de reling. Zo rond 8.15 komt de zon op. Een kwartiertje later maak ik Ilse wakker en ga zelf het bed weer in om nog wat meer te slapen.
|
|
|
Oud & nieuw
» exacte locatie
Op de laatste dag van 2006 hebben we besloten om na een paar dagen over de ene boeg nu weer eens te gijpen naar de andere boeg. Een goed besluit, want de wind draaide een beetje naar het oosten zodat we recht op ons doel af kunnen met beide zeilen aan dezelfde kant. Dit bevalt ons wel goed zo, een rif in het grootzeil en de kluiver een beetje uitgerold voor wat stabiliteit. Dat laatste is toch wel lastig merken we want de boot blijft toch wel slingeren bij een paar gekke golven. Oudejaarsavond hebben we tot twaalf uur samen de wacht gehouden en lekker gekletst bij bijna volle maan met lekkere hapjes.Om twaalf uur even met Dingo op de SSB om hen gelukkig nieuwjaar te wensen. Wel gek hoor twaalf uur en geen vuurwerk maar we hadden een cd met vuurwerkgeuiden ter compensatie bij ons ;-). De hele nacht en nieuwjaarsdag lekker veel wind gehad zodat we het dagrecord hebben gehaald van 124 mijlen! Geen nieuwjaarsduik maar wel een broodje rookworst deze dag. Ondertussen varen we lekker door en net hadden we het nog over ons utzicht... Elke dag de zee maar net een beetje anders door de wolken en de zon. Het is dat je weet dat je doorvaart maar wat het uitzicht betreft zou je net zo goed rondjes kunnen varen. Leuk om naar te kijken zijn de vliegende vissen. Kleine vissen die opgejaagd worden hebben zulke grote vinnen dat ze ermee boven water kunnen zweven en zelfs bochtjes kunnen maken om van hun vijand af te komen. Eentje had de pech om op ons dek te landen en alsnog dood te gaan. In het SSB-netje hebben we het ook steeds over wie er hoeveel vissen heeft gevangen en tot nu toe vangt iedereen dorades. Ze zijn erg lekker maar Joost gaat nu voor de tonijn omdat daar nu de eer mee te behalen valt bij het netje ;-).
|
|
|
Oceaandipje
» exacte locatie
Gisteren een mijlpaal bereikt, precies een week op zee! Alles ging lekker rustig tot afgelopen nacht...Tijdens de afwas ontstonden er al wat rare golven die ons aardig heen en weer slingerden. Dit werd steeds minder fijn en nauwelijks kunnen slapen. Toen ik de wacht van Joost overnam om 0.00 uur begon het te regenen. Niet zo erg, was eigenlijk best lekker voor even alleen heb je niet echt wat aan je buiskap als de wind van achteren komt. Na de regen kregen we hardere wind en dat was super, want dan lagen we niet zo te slingeren. Vervolgens kwamen de sterren weer te voorschijn en bleef er nog maar 3-4 bft. over en begon het verhaal weer opnieuw...slinger slinger....regen...harde wind...slinger slinger. Nou ja, zoiets. De kluiver hadden we uitgeboomd via de schoot van de kluiver en aan een val vastgemaakt zodat de boom fungeerde als een soort giek voor de kluiver. Ik hoorde al wat rare geluiden maar kon niet ontdekken wat het was maar opeens was de boom los! De schoot hing er ineens wat slapjes bij...Joost uit bed gehaald en toen bleek dat door het geslinger de boom de schoot had doorgezaagd. Balen dus. De kluiver zit aan de rolreef en nadeel daarvan is dat 'ie zichzelf in de knoop kan draaien als 'ie losschiet. Na veel gehannes kregen we de kluiver ingerold. We hebben de schoot van de andere kant gepakt om weer verder te kunnen. Het oog van de kluiver zit te hoog om de inmiddels weer keurig getakelde schoot er aan vast te knopen dus we hebben er weer een taak bij als we gaan gijpen. Die plotselinge harde wind noemen ze squalls en gaan vaak ook samen met onweer. Dat hadden we gelukkig niet maar wel dat de windrichting 40 graden veranderde. Bij de zachtere wind draaide de wind weer terug. Hierdoor ontstaan van die rare kruiszee�n met geslinger. We hebben allebei erg slecht geslapen en vonden het oceaanzeilen even niet zo relaxed meer vandaag. De spekjes die ik had ingemaakt waren niet goed meer want de deksel was losgegaan. In koken had ik daardoor niet zo'n zin meer dus een kant-en-klaar-maaltijd gedaan. Dat was iets van Japanse mie met zeewier en miniscule garnaaltjes die ze ook nog eens gamba's durfde te noemen. Niet zo'n succes dus. Bij de thee de laatste kruidnoten opgesmuld. Inmiddels is de zee rustiger geworden en varen we rond de 4 knopen. Ons daggemiddelde ligt rond de 115 mijl en het is nog 1850 mijl naar de overkant. We hebben al 900 mijl afgelegd! Hopelijk slapen we vannacht weer als roosjes zodat we morgen niet te moe zijn om samen het nieuwe jaar in te luiden.
|
|
|
Kruisjes zetten
» exacte locatie
Elke dag om 16:30 UTC is het zover, dan mag ik een kruisje in de kaart zetten! Dat doe ik om die tijd omdat we om 16:30 uur uit La Gomera vertrokken zijn en we houden UTC (Universal Time Coordinated, ook wel de Greenwich Mean Time) aan omdat dat de lokale tijd was op de Canarische Eilanden en we het wel makkelijk vinden de gehele oversteek een tijd aan te houden. Hierdoor krijg je het effect dat het elke dag een beetje later donker en elke ochtend later licht is. Op de Golf van Biskaje konden we om de drie uur een kruisje zetten omdat dat gebied een stuk kleiner is dan de Atlantische Oceaan en op een even grote kaart is afgedrukt, op A1 formaat. Tja, als ik dat nu ook zou doen wordt het een gekkenhuis op onze kaart. Zoals je op de foto ziet komen we al aardig in de richting van de twintig graden noorderbreedte, het traditionele punt om af te buigen naar het westen. Varen in een rechte lijn vanaf de Canaries leidt door meer gebieden met weinig wind. Op het moment dat ik dit stukje schrijf is onze positie 20 graden en 55 minuten noorderbreedte en 24 graden en 10 minuten westerlengte. Iedere graad is onderverdeeld in zestig minuten. De hele aarde rond is 360 graden. Lijnen waarop alle punten liggen met eenzelfde breedte, lopen parallel aan de evenaar. Vandaar ook dat deze lijnen parallellen worden genoemd. De evenaar zelf ligt op nul graden. Punten met een zelfde lengtegraad vormen de meridianen. Meridianen zijn denkbeeldige lijnen die altijd van pool tot pool lopen. Daarvan loopt de nulmeridiaan door Greenwich. Elke 15 graden lengte verder begint er een nieuwe tijdzone (360 graden delen door 24 omdat de aarde in 24 uur ronddraait). Wij varen vanaf La Gomera, dat ligt op ongeveer 17.30 W naar de Carieben wat op ongeveer 70.00 W ligt. Dit is een verschil van ongeveer 53 graden, delen door 15 levert ons een tijdverschil straks van 3 1/2 uur op. In de praktijk worden tijdverschillen meestal afgerond op hele uren. De meridianen zijn overal even lang zodat ongeacht je plaats op aarde, een minuut altijd dezelfde afstand vertegenwoordigd. En heel handig is dat die afstand precies een zeemijl is! Dit kun je niet doen met de lengtegraden en minuten aangezien de meridianen richting de polen steeds dichter bij elkaar komen te liggen. Op de polen zou je een rondje over alle breedtegraden kunnen lopen! Precies op de evenaar gaat het minuten-mijlen verhaal (een minuut lengteverschil is gelijk aan een zeemijl) wel ongeveer op maar op de rest van de aarde zijn die minuten 'kortere mijlen'. Er zijn zeilboten die over de 'roaring forties' (heet zo omdat het daar nogal ruig weer kan zijn) de wereld ronden. Dat is het gebied tussen 40 en 50 graden zuiderbreedte. Voordeel is dat je rond de zuidpool zo de wereld bent rond gezeild. Wij doen dat maar niet, je ziet niet zoveel land en eerlijk gezegd vinden we dat veel te koud ;-).
|
|
|
Kerstvis
» exacte locatie
Zo, kerst is dit jaar wel wat anders dan we gewend waren. Maar we hebben er toch een leuk kerstdiner van gemaakt. De inzet was verse vis. Ook al had ik nog steeds niks gevangen sinds ik drie maanden geleden in La Coruna die hightech vismolen had gekocht, vandaag geloofde ik er weer echt in. Ik ben vroeg begonnen, zo tegen zonsopkomst, met het idee dat de vissen dan niet zo goed zien waar ze in happen. En ja hoor, binnen een uur had ik beet en flink ook. De molen kon het allemaal maar net aan en toen ik de vis bij de boot had zag ik dat ie toch wel rond de 75 cm groot was. Blauw met geel gekleurd. Snel naar binnen op zoek naar de wodka en andere tools om de vis uit te schakelen! Maar helaas, het beest spartelde zo veel dat ie zichzelf van de haak wierp toen ie bijna binnen bereik van de wodkafles was. Erg jammer, maar zo'n snelle strike gaf wel hoop. We weten nog steeds niet wat voor vis het was. Een echt gemis in de boekenkast is een boekje met daarin alle soorten vissen en of ze lekker zijn. Goed, maar het nepvisje ging weer achter de boot. Ik lag net te slapen en toen hop, weer beet. Deze keer een wat kleiner ook onbekend dier, maar een stuk groter dan de makreeltjes die we eerder wel eens vingen. Deze kwam wel goed aan boord en spartelde niet al te veel. Dat gieten van de wodka in zijn kieuwen leek niet echt te lukken, het ging voor 90% de zee in, maar schijnbaar had het toch iets effect. Het slachten ging niet heel slecht en uiteindelijk kwamen er een paar mooie stukjes filet uit voort. Deze heeft Ilse gemarineerd en 's avonds hebben we die opgegeten. Ze smaakten heerlijk samen met wat rijst en tomaten-basilicum salade. Toch een beetje naar makreel, maar niet helemaal. Wel interessant om van die onbekende gekleurde wezens uit de zee te trekken en op te eten. Het oversteken is overigens wel een beetje een strategisch spelletje. We varen momenteel met vijf bekende boten op het speelveld en iedereen volgt een beetje z'n eigen route op zoek naar de beste wind. Eens per dag hebben we contact via de radio en dan wisselen we posities uit en weet je dus ook hoe je scoort. Wij gaan tot nu toe vrij aardig. Andere boten hebben al in totale windstilte gelegen, maar wij varen lekker. Ohja, we hebben ook een tondeuse gekocht en daar gaat Ilse binnenkort mee oefenen op mijn hoofd. Daarna hebben we nog drie weken om de foutjes te laten aangroeien en opnieuw bij te werken voordat we weer andere mensen zien.
|
|
|
Het begin is er!
» exacte locatie
We zijn weer lekker aan het zeilen. We lopen zo rond de 5-6 knopen en het eerste etmaal hebben we 120 mijl gevaren. De golven zijn wel vervelend. De eerste nacht kregen we te maken met windstilte en hebben we een paar uur de motor aangehad. Dat kunnen we natuurlijk niet altijd doen, want we hebben 120 liter diesel mee en daarmee kunnen wij 80 uur motoren. Dat is iets meer dan een dag of drie en bij lange na niet genoeg voor de hele oceaan... Waarschijnlijk kwam de windstilte doordat we nog bij de Canarische Eilanden waren. Wel gek hoor, gistermorgen nog land in zicht (El Hierro) maar voorlopig alleen zee. Waarschijnlijk is het een week zeilen naar de twintigste graad noord en dan kunnen we afbuigen naar de Carieb! Rechtstreekse koers is niet aan te raden omdat je dan in windstiltes kunt komen. We zijn trouwens overgestapt op het vier uur op, vier uur af wachtsysteem en dat bevalt ons goed. Het scheelt een keer gehannes met zeilpakken uittrekken. Die hebben we nog nodig maar we hebben gehoord dat daar over een paar dagen verandering in gaat komen en het warmer gaat worden. Dingo is tegelijk met ons vertrokken maar ligt al een heel stuk voor op ons. We hebben weer contact via de SSB en ook met de duitse boot. Het is leuk te horen hoe het bij de rest gaat. gisternacht hebben we vallende sterren gezien! Ook de maan was bijzonder, een heel klein sikkeltje fel verlicht maar je kon heel licht de hele maan zien. Vandaag is het me zowaar gelukt om te koken! De afwas hebben we met zeewater gedaan en afgespoten met een onkruidspuitje met zoet water. Zo hebben we maar erg weinig water uit de tank nodig.
|
|
|
We zijn vertrokken!
» exacte locatie
Het is nu donderdag en de afgelopen dagen zijn we goed opgschoten met klussen. Gisteren hebben we afscheid genomen van de Aldjerinya (Duitse boot). Inka had het wel even moeilijk volgens mij maar Arne bleef natuurlijk cool om zich heen kijken. We hebben hun geholpen met losgooien en uitgezwaaid. Was wel even gek. Arne heeft voor ons een heel mooi stuk RVS vermaakt (hij had nog wel wat liggen van 10 mm en nog veel meer...) voor aan de onderkant van het roer zodat 'ie niet omhoog kan gaan door de golven (als de stuurautomaat of windvaan er op staat). Joost had zelf ook al wat in elkaar geknutseld in Camaret maar dat was niet zo stevig. Sinds Lissabon hebben we de kluiver op de rol voorop zitten maar die is eigenlijk net iets te lang voor het systeem dat we er op het laatste moment in Nederland op hadden gezet. Dat dacht Joost wel even op te lossen door een stuk van de turnbucklekit (zit onder de rol, zodat de rol kan draaien) af te zagen... Lang over nagedacht maar toch nog wat over het hoofd gezien. Helaas, te kort! Nu kon de rolreef niet meer draaien! Gelukkig zit hier in de haven een mannetje op een catamaran met veel RVS en een lasapparaat en die heeft de stukken weer aan elkaar gemaakt op -dit keer- de goede lengte en nu zijn we weer blij want het werkt weer en het zeil staat mooi strak. Vanmorgen zei Inka op de SSB dat ze harde wind hadden en onweer. Klinkt niet bepaald aantrekkelijk maar ons lijkt het toch leuk om de feestdagen op de oceaan door te brengen. Joost denkt dat hij voor ons kerstmaal toch echt een tonijn of andere leuke vis kan vangen. Om zich zelf in te dekken heeft hij in de viswinkel nog wat aas enzo ingeslagen. Ik denk dat alle zelf gevangen vissen vanaf nu wel een vermelding waard zijn op de site. Dingo was nog even op bezoek en Boaz vond het roer erg interessant. We hebben er dus een roerganger bij. Met zijn acht maanden kan hij al zelf zitten maar op het roer is dat nog een beetje lastig. Ik merk dat ik het spannender dan Joost vind om aan de oversteek te gaan beginnen. Spannend omdat we al van meerdere boten hebben gehoord dat ze harde wind hadden en sommigen moesten uitwijken naar de Kaapverdische eilanden omdat er bijvoorbeeld een stag kapot was gegaan. Ik word niet blij van die verhalen maar gelukkig horen we ook van boten die al op de helft zijn en Lahaina is er zelfs al. Ik ben wel erg benieuwd naar hoe het is zo lang op zee te zijn. De voorspellingen zien er in elk geval goed uit.
Ondertussn is het vrijdag geworden en zag ik dat ik bovenstaande nog niet verstuurd had... Maar het grote nieuws is dus dat we nu toch echt aan de grote oversteek zijn begonnen! Om 16:30 uur hebben we de trossen losgegooid en kregen daarbij hulp van onze buren. Zoals het hoort werd er flink getoeterd toen we de haven uitvoeren. Vertrek nooit op een vrijdag, dat brengt ongeluk schijnt maar wij zijn niet bijgelovig dus gegaan!
|
|
|
|
|
|
|
