Nachtwacht
Joost, 3/1/2007, 15:00

Beng, beng, beng. Allerlei spullen in de boot worden van links naar rechts gegooid. Dreun, een golf die van opzij de romp beukt. Ik lig te slapen en denk, sjonge jonge, gaat dat allemaal wel helemaal lekker? Ik kijk eens vanuit mijn bed naar buiten en zie Ilse cool met haar zwemvest aan en lifeline ingehaakt in de kuip zitten. Ziet er uit als onder controle, dus het zal wel aan mijn inschattingsvermogen vlak na het wakker worden liggen. Snel val ik weer in slaap. Later word ik weer wakker. Deze keer is het Ilse die me wekt. Het is 4.30 en haar wacht zit erop. Terwijl ze haar tanden aan het poetsen is klim ik over het slingerzeiltje heen en kleed me langzaam aan. Dit is het enige moment waarop ik me nog een beetje misselijk voel, zo als ik net wakker ben. Voor de rest geen problemen meer met zeeziekte. Gelukkig is het de laatste dagen īs nachts warmer geworden en hoeft niet het complete outfit aan. En dan ga ik eens buiten kijken. Inderdaad, de monstergolven die ik me eerder in mijn slaap inbeeldde vallen best mee. Er is ook veel licht door de volle maan. Vorige week was dat nog anders. Pikdonker met weet ik hoeveel sterren in de lucht. Maar na een half uurtje buiten te hebben gezeten slaat toch de vermoeidheid toe. We hebben wat experimenten gedaan met korte slaapjes en de eierwekker op 15 minuten, maar dat is te onbetrouwbaar geworden. Soms werd ik wakker met de eierwekker op 0 en geen gerinkel. Doorheen geslapen? Niet opnieuw gezet? Te vaag allemaal, dus dat doe ik niet meer. Ik ga naar binnen om water op te zetten. Drie pompjes met de voetpomp is precies genoeg voor een mok koffie. Ja, we moeten zuinig zijn met water. Ondertussen check ik even de GPS. Snelheid rond de 6 knopen, heel mooi. Koers 243 graden, twintig graden afwijkend van onze bestemming, maar niet slecht. Langzaam buiten de koffie opdrinkend word ik een beetje wakker. MP3 spelertje aan met wat Nederlandse muziek van De Dijk of een vette blues van Gary Moore. Dan kijk ik eens om heen en ben toch wel blij met de situatie. Belachelijk veel aan de boot gewerkt, maar het was het allemaal wel waard. Nu heb je een vaartuig waarmee je met vertrouwen de oceaan over durft. Helemaal onafhankelijk, alles aan boord. Windgeneratortje draait lekker stroom, de windvaan-autopiloot houdt mooi koers in de schuimende golven, geen klapperende zeilen, prima. Wat een leven. Toch wel even wat anders dan van negen tot vijf op kantoor achter de PC, alhoewel dat meestal ook leuk was. Bepaalde dingen uit Nederland mis je wel. Familie. En met een biertje en vrienden in een cafe zitten. Gewoon even tussendoor doordeweeks, eigenlijk niks bijzonders. Daar zit je dan zo eens wat aan te denken. En aan wat we de afgelopen tijd allemaal hebben meegemaakt. En over hoe ik dat zonnepaneel nou eens vast zal gaan zetten op de reling. Zo rond 8.15 komt de zon op. Een kwartiertje later maak ik Ilse wakker en ga zelf het bed weer in om nog wat meer te slapen.