» exacte locatie
Tjonge jonge, als je houdt van afwisseling dan moet je echt een boot
kopen. Ik zal aan het begin beginnen, dat was gisterochtend toen de
Belgische solozeilende schipper van de Salland bij ons aan boord kwam
om een praatje te maken... en het aantal keuzes dat we kunnen maken
weer verder vergrootte. Volgens hem was voor een "korte" reis van drie
jaar het rond de wereld varen echt teveel gejakker. En bovendien doe
je dan alle plekken aan die iedereen die die route vaart aandoet met
weinig tijd voor echt gekke omwegen. De kleine antillen waren volgens
hem de Middellandse zee van de Amerikanen en daardoor was iedereen uit
op je geld. Ook goedkoop klussen op Trinidad was iets van 15 jaar
terug. Zelfs iets als de San Blas eilanden scheen al weer afgeladen te
zijn met charterboten. Nee, wat we moesten doen was niet die 30000
mijl rond de wereld afleggen, maar naar bijvoorbeeld Guatamala gaan.
Veilig, mooi, authentiek. En daaraan voorafgaand naar Brazilie,
goedkoop leven, beter klimaat dan de Caribean. Hij was zelf overigens
op al die plekken geweest. Daarna hebben we nog over ons teakdek
gesproken. Hij had ook een teakdek gehad en heeft ons foto's laten
zien van wat er gebeurt als we niet snel actie ondernemen. Hele
stukken metaal rond het kajuitdak die volledig weggevreten waren. Auw.
We mochten eigenlijk niet weg voordat we in ieder geval iets aan die
rand hadden gedaan. De manier waarop we dat wilden doen was ook
helemaal fout. Hij had het ook allemaal geprobeerd, maar uiteindelijk
was epoxymastic het beste dat er was. Wondermiddelen bestaan niet,
maar dit was veel beter dan wat wij erop wilden smeren. Nou, weer wat
stof tot denken. 's Middags zijn we naar de kant gegaan om eens te
rond te vragen naar die epoxymastic. En om voor het eerst deze reis
naar de Chinees te gaan! In het kader van reserves opbouwen voor de
oversteek hebben we "eat as much as you like" gedaan voor 6.95 euro.
En daar hadden we later spijt van. We ontploften zowat. We zijn de
bijboot ingerold en teruggemotord naar Hafskip. Maar daar wachtte ons
een verrassing. Er was een enorme deining komen opzetten waardoor onze
bijboot behoorlijk ruig over de golven ging en toen we dichter bij
kwamen zagen we een figuur op onze voorpunt staan. Het bleek de
solozeiler te zijn die onze ankerlier aan het redden was. De
zogenaamde kettingklauw (die perfekt zou zijn volgens de
watersportwinkel) was spontaan van de ketting gefloept en de boot hing
nu met zijn volle gewicht te rukken aan alleen ons mooie ankerliertje.
Heel slecht. Ons is nu een speciale knoop geleerd met dezelfde functie
als de klauw maar dan wel betrouwbaar. Toen bleken we ook nog op een
vlak onder water liggend boeitje te drijven wat continu lawaai maakte
en ook gevaarlijk is bij eventueel starten van de motor. Dat boeitje
hebben we maar baldadig losgesneden met een mes vanuit de bijboot
(gelukkig net niet de bijboot lekgeprikt in die golven). Een
"ongelukje", anders had onze schroef het misschien wel gedaan. De rest
van de nacht niet echt kunnen slapen door het geslinger (in combinatie
met twee kilo Chinees in onze buiken) en toen ging de wind ook nog
eens draaien waardoor we in de buurt kwamen van een serieuze boei. Een
boei die ze er notabene vandaag neergelegd hadden, terwijl wij al mooi
geankerd lagen. Vandaar dat ik nu anker/boeiwacht aan het houden ben.
En dit verhaaltje typ tussen het wacht houden in. Tja, al met al zijn
de kaarten weer flink geschud maar eigenlijk is dat ook wat zo'n reis
leuk maakt.
Joost, 25/11/2006, 09:00
Comments
Laat een bericht achter op de website voor Joost en Ilse (scroll naar onderen).
