De wereld om met een Jan Haring

Nachtelijke ontmoeting

We hebben een beetje een gevecht gehad met wind en stroming langs de kust van India, maar nu zijn we toch lekker op weg. Het waait een mooie windkracht 3 tot 4 en de stroming loopt met ons mee. Nog ongeveer een week te gaan tot we aankomen. Het weerbericht ziet er goed uit en er ligt nog verse tonijn in de koelkast. Niets te klagen. Behalve dan dat het hele piratengebeuren toch continu een klein gebiedje in mijn hoofd blijft bezetten. Rationeel gezien is daar geen reden toe. Het gebied dat we nu doorkruisen is ongeveer zo groot als Nederland, Belgie, Frankrijk, Duitsland en Oostenrijk bij elkaar. In dit gebied zijn afgelopen december drie aanvallen geweest op vrachtschepen. Daarna is er niets meer gebeurd. Veel piraten zullen er hier waarschijnlijk niet rondhangen. De kans dat ze ons dan ook nog daadwerkelijk vinden in deze uitgestrekte vlakte is zeer klein en dan is het ook nog maar de vraag of ze wel geinteresseerd zijn in een jacht. We komen elke dag ongeveer vijf vrachtschepen tegen, dus er is genoeg waardevoller spul beschikbaar. Desalniettemin blijft het een beetje spannend. Niet dat ik de hele dag trillend op mijn benen de horizon afspeur, maar bij voorkeur kom ik geen kleinere bootjes tegen hier. Het lijkt een beetje op vliegangst. Hoe klein de kans ook is dat een vliegtuig neerstort, de meeste mensen zijn toch blij als het ding weer heel aan de grond staat. De auto is misschien wel gevaarlijker, maar daar heeft men het gevoel zelf de controle te hebben en het voelt daardoor heel anders. Over de piraten hebben wij geen controle, vandaar de overeenkomst met vliegangst vermoed ik. Het enige dat we zelf in de hand hebben zijn de route en de zichtbaarheid. Daarom varen we niet in een rechte lijn op ons doel af en maken we een grote boog buigend naar het noorden om zo ver mogelijk bij Somalie vandaan te blijven. Bovendien varen we 's nachts zonder navigatieverlichting, want anders voel ik me net een vuurtoren.

Afgelopen nacht om 1:30 maakt Erik me wakker. Het is tijd voor mijn wacht. Erik heeft geen bijzonderheden te melden behalve een lampje bijna recht voor ons. Niets bijzonders, want het schijnt dat wij de enige hier zijn die zonder verlichting varen. Alle boten die we 's nachts tegenkomen hebben de lampen gewoon aan. Ja, de boten die de lichten uit hebben zien we natuurlijk ook niet, maar tot nu toe komen we overdag ongeveer evenveel boten tegen als 's nachts. Ik weet dat in de Golf van Aden alle vrachtschepen zonder verlichting varen, dus blijkbaar wordt de plek waar we nu zijn niet beschouwd als zijnde in de gevarenzone. Het enige afwijkende met dit lichtje voor ons is dat het niet beweegt. Het zal wel. Ik lees een hoofdstuk in mijn boek. Als ik mijn hoofdlampje uit doe en weer over de buiskap heen kijk bevindt het licht zich nog steeds op dezelfde positie. Toch een beetje vreemd. Ik heb gelezen dat die piraten in je koerslijn gaan liggen wachten tot je er bent. Nog maar een hoofdstuk lezen. Dan ben ik ineens zo dichtbij gekomen dat ik de vormen van een klein schip kan onderscheiden. Zeker geen vrachtschip. Ik twijfel of ik de navigatieverlichting aan zal doen. Ik wil niemand bang maken door hem onverlicht te naderen en de indruk te wekken dat ik de piraat ben. Bovendien, als dit een piraat is heeft hij me nu toch wel opgemerkt en maakt die navigatielichting ook niet meer uit. Ik zet het toplicht aan. Ineens valt de wind ook grotendeels weg waardoor onze snelheid tergend laag wordt. Deze boot ligt precies, maar dan ook echt precies op mijn pad. Heel toevallig. Ik wijk dertig graden uit naar bakboord. Ik ben nu nog iets dichterbij en de onbekende boot is nu binnen bereik van mijn schijnwerper. Ik schijn op de romp om te zien wat voor iets het is. Moeilijk te zien, maar het lijkt verdacht veel op de foto's die ik heb gezien van de traditionele Somalische houten visserschepen die piraten soms als moederschip gebruiken. Dan lijkt er ineens een heel klein lichtje los te komen van het schip en zich in mijn richting te verplaatsen. Dit is toch geen speedboot die op mij af komt? Niet grappig. Ook word ik nog even beschenen met een grote schijnwerper. Ik schijn nog maar eens terug met de mijne alsof het een uiting van superioriteit is. Maar dan zie ik ineens dat het kleine lichtje eigenlijk afkomstig is van een veel verder weg varend schip dat precies zo achter de onbekende boot langsschuift dat het lijkt alsof er heel dicht bij iets gebeurt. Dan gaan ineens alle lichten aan op het schip. Ik pak snel de verrekijker en kan nu duidelijk zien dat we niet te maken hebben met een houten piratenschuit, maar met een moderne stalen viskotter die rustig op zijn plaats dobbert. De wind trekt weer aan en ik laat het schip achter me. Zo gaat dat dus in mijn hoofd.

Joost, 13/2/2010, 06:45

Comments

Laat een bericht achter op de website voor Joost en Ilse (scroll naar onderen).

Voor- en achternaam
Emailadres
Bericht	Type hier je bericht voor bij dit verhaaltje. Klik om te plakken:
Vanwege de grote hoeveelheid spambots die actief zijn op het Internet, is er een kleine beveiliging gebouwd. Type het woord "hafskip" in onderstaand tekstveld.
Beveiliging

Hey Joost! Nou dat is inderdaad een spannend "verhaal" zeg, pfff! Hopelijk komen jullie niet meer van dit soort enge dingen tegen en varen jullie gewoon lekker relaxt naar Ilse en Siebe in Eritrea! Overigens heb ik vandaag een hele dag mogen genieten van je zoon, wat een heeeeerlijk mannetje is het! "Vroemvroem" (=speelgoed auto), "icht"(= deksel van de speelgoedkist dicht), "maan" (=lamp) en ook ik heb het speciale etiket "mama" van hem gekregen

Het was heel erg gezellig met Ilse en Siebe, tijd voor jullie om lekker hier terug te keren

!!! Tot gauw, Iris

Iris Wubben, 16/2/2010, 20:38

Oeffff, spannend. Veel succes!
Groetjes van Dorien

Dorien Hommes, 14/2/2010, 05:13

Wat een verhaal Joost, je zou thrillers moeten gaan schrijven, ik zat met mijn ogen aan de monitor gekleefd..Spannend zeg!

Succes met het vervolg van de reis en ik hoop voor je dat het niet nog eens zo spannend wordt...!

Groetjes, Anne

anne stuart, 13/2/2010, 08:47

Jan Haring.nl - De wereld om met een Jan Haring - Joost Jager & Ilse Wintermans