» exacte locatie
De gouden snorkelplaats (zo worden ze genoemd in de pilot) lag in een baai. Je kon er gedurende twee uur aan een mooring gaan liggen i.p.v. te ankeren. De mooringen waren bezet en bij nader inzien wilden we toch liever ankeren, omdat we hier ook de nacht gingen doorbrengen. Ankeren kan als nadeel hebben dat je het koraal beschadigt, maar ankeren was hier wel toegestaan mits buiten de boeien. De aangegeven snorkelplaats was inderdaad een gouden, met een prachtige koraalwereld. Jammer was dat de zon
die middag niet constant scheen. �s Avonds zwommen er scholen vliegende vissen rond onze boot en genoten we weer van een prachtige zonsondergang. Het sterrenbeeld schorpioen is hier duidelijk aan de hemel te zien. Bij het binnenhalen van het weerbericht voorspelde weergoeroe Bob de komende dagen steeds harder wordende wind oplopend woensdag tot 9 bft. Om die reden zijn we richting Airlie Beach gezeild en hebben daar een ligplaats in de marina besproken. Dit was meteen een goed moment om ons proviand
aan te vullen. De haven lag beschut, was ruim opgezet met lange en brede steigers en goede voorzieningen. Het stadje was erg toeristisch en afgestemd op backpackers. In de supermarkt was dan ook weinig van onze gading te krijgen. Er was een ruime sortering van verpakte, belegde broodjes, maar weinig vers fruit, groente, vis en vlees. Inmiddels ging het regenen en begonnen onze magen te knorren. Dus snel naar binnen bij de eerste gelegenheid die zich voordeed. Binnen zag het er heel apart uit. Het
was een grote vierkante betegelde ruimte met een stoffen overkapping. Een teken dat het hier �s zomers erg warm moet zijn. In het midden stonden lange tafels met banken en rondom zitjes voor vier personen. Vier mega-televisies waren aan de vier zijden opgehangen. Op twee ervan was een voetbalwedstrijd te volgen en op de andere twee een rugbywedstrijd. Veel bezoekers volgden een van de wedstrijden. Op de kaart stond een lunchhapje genaamd "wedges". Dat leek Joost, Ilse en Frans wel wat. Zelf koos
ik voor een salade. De wedges waren gefrituurde wigvormig gesneden aardappels. Lekker, maar een gigantische hoeveelheid. De drie porties die besteld waren, kwamen met moeite op. Daarna met de bus naar een nabijgelegen, echte supermarkt en gezien de hoeveelheid ingeslagen boodschappen met de taxi terug. Laat de storm maar komen! De weersvoorspelling kwam uit: harde wind en veel regen. Volgens mensen uit deze streek was dit heel ongewoon dus bijzonder voor ons om dit te mogen meemaken! Extra tijd om
wat meer te lezen. Toevallig had ik een boek bij me dat ging over de ontdekking van Australie door James Cook in de 18e eeuw. Deze verkende met zijn houten zeilschip de oostkust van Australie van zuid naar noord. Hij stond erom bekend gedetailleerd kustlijnen te kunnen weergeven. De problemen kwamen toen hij zich in het gebied begaf waar wij ons nu ook bevinden: het Great Barrier Rif. Daar al zeilende liep hij op een rif vast en maakte veel water. Uiteindelijk kwamen hij en zijn bemanning los en
bereikten al hozend het vaste land. Daar werd bij eb de schade vastgesteld. Een groot gat was in de boot geslagen. Maar een geluk bij een ongeluk: dat gat was voor een groot deel opgevuld door een afgebroken stuk koraal waar ze op gevaren waren. Nu is dit gebiedgelukkig wel helemaal in kaart gebracht! Omdat we ook iets van het binnenland wilden zien, zijn we met de bus naar het Conway Range National Park gereden om een wandeling naar Swamp Bay te maken. De wandeling startte bij een poel, waar krokodillen
zich zouden ophouden. In Australie komen in rivieren en moerasachtige gebieden krokodillen voor. We meenden er een paar te zien, maar erg duidelijk was het niet. In het gebied waar we doorwandelden vertoefden vroeger de aboriginals in de zomer om verkoeling tegen de hitte te zoeken. Met name de vrouwen verzamelden allerlei vruchten en zaden. De zaden van de cycad-boom waren erg geliefd. Ze waren weliswaar giftig, maar op een speciale manier bereid erg voedzaam, zoals op het info-bord stond. Prachtige
grasbomen stonden er en stukjes mangrovebos kwamen we tegen. Een heel geslaagde wandeling en nu weer tijd om verder te zeilen vonden we allemaal. En niet te vergeten om vis te vangen voor op de bbq. Nog steeds ligt er aas (inktvis) in de koelkast. Inmiddels heeft Ilse een prachtige buik gekregen. Ze voelt zich prima en de baby laat zich al regelmatig voelen.
Corry, 27/7/2008, 17:05
Comments
Laat een bericht achter op de website voor Joost en Ilse (scroll naar onderen).
