» exacte locatie
Een atol. Iets dat vroeger een vulkanisch eiland is geweest. In de warmte van het ondiepe water rondom het eiland begon koraal te groeien. De vulkaan was niet langer actief en het eiland, vaak een holle krater, werd langzaam weggesleten door weer en wind. Uiteindelijk is het hele eiland verdwenen en blijft alleen een ring van koraal over. We liggen nu voor anker binnen de ring van het atol Raroia. Op de plek dus waar vroeger het eiland was. Het was mogelijk binnen te varen via een opening in het
koraal. Op deze plek mondde ooit een rivier uit die langs de vulkaan naar beneden stroomde. Het zoete water van deze rivier verhinderde dat er op die plek koraal heeft kunnen groeien. Eb en vloed hebben ook invloed op het atol. Het water in het hele atol wordt met grote snelheid door dezelfde opening als waar wij doorheen gekomen zijn naar binnen gestuwd of naar buiten gezogen. De stroomsnelheid is zo groot dat boten soms rondtollend om hun as op een stuk koraal worden gesmeten zonder dat daar met
de motor vol gas iets aan te voorkomen is. Het is de kunst om precies op het moment dat eb in vloed of vloed in eb verandert je in de opening te wagen. Helaas is daarvoor geen tabelletje met datums en tijdstippen beschikbaar. In plaats daarvan hadden we een paar aanwijzingen ten op zichte van de stand van de maan. Wij moesten naar binnen anderhalf uur voordat de maan onderging. De dagen voor onze aankomst hebben we dus steeds geprobeerd te noteren wanneer de maan onderging om te voorspellen wanneer
dat op de dag van aankomst zou gebeuren. Dat was moeilijk, want telkens voordat de maan overdag onderging was hij al niet meer te zien door de felle zon. Ook hangt de tijd af van je lokatie op aarde en toen we begonnen met noteren waren we natuurlijk nog niet op de plaats van de opening. Uiteindelijk hebben we een tijd uitgevogeld. Helaas kregen we toen te maken met windstilte waardoor we te laat aankwamen. We besloten om de nacht met een klein zeiltje op buiten het atol wachtend door te brengen
en de volgende dag op een nieuw berekende tijd in te zetten. Bijna kwamen we weer te laat omdat de wind onverwacht hard tegen ons was gekeerd en we in de nacht toch best weer een stuk weggedreven waren van de doorgang. Maar na een paar uur hard zeilen waren we er dan eindelijk. Tja, en toen. Alle zeilen maar naar beneden gehaald en voorzichtig een beetje met de motor aan voor de doorgang heen en weer geschuifeld. In de doorgang waren vreemde witte golfkoppen te zien. Het leek toch nog fors te stromen,
dus we besloten nog wat langer te wachten. Mogelijk was onze schatting van de maan niet helemaal goed. Maar na een half uur begon het gevoel toch te knagen dat het ook wel eens al voorbij zou kunnen zijn. Bovendien kwam in de verte een zwarte regenwolk aan. Dat is ook niet handig, want door zo'n wolk is het koraal waar je mogelijk tegenaan kan botsen niet meer te zien onder water. We zijn er toen maar in gevaren. Door de witte kopjes heen, met het anker standby en heel goed oplettend of we niet ongewild
een verkeerde kant op gezet werden. En het ging perfekt. Er bleek nauwelijks stroming te zijn en zonder problemen voeren we het atol binnen. Een hele opluchting. De eerste dag zijn we de boot nog niet af geweest en hebben we ontspannen een beetje gerommeld. Het water rond de boot is erg helder, alleen wordt snorkelen niet aangeraden vanwege de vele haaien. Voordat we dat hoorden waren we al wel even wezen snorkelen. Geen haai gezien. Maar een andere boot die hier ligt heeft een experimentje gedaan
met de bloederige kop van een tonijn in het water en dat schijnt vrij spectaculair te zijn geweest. Vandaag zijn we met het bijbootje naar het dorpje geweest. Weer erg vriendelijk mensen die heel actief zijn met kokosnoten. Het hele eiland staat vol met kokospalmen. Rond veel huizen ligt een klein kokosnotenkerkhof. Op sommige plekken worden kokosnootschillen verbrand. Op de kade staat een schuur met kopra, het witte vlees van de kokosnoot, dat af en toe opgehaald wordt door de kopraboot. Verder
worden in het atol parels gekweekt. Water is hier niet beschikbaar. Daarvoor heeft elk huis een eigen voorraad in een grote regenton waar de dakgoten op zijn aangesloten. De huizen hebben overigens een hoog doe-het-zelf gehalte. Favoriete materialen zijn golfplaat en multiplex. Binnenkort waarschijnlijk meer over Raroia.
Joost, 11/8/2007, 11:00
Comments
Laat een bericht achter op de website voor Joost en Ilse (scroll naar onderen).