Egypte  

Piramides
» exacte locatie
Print dit verhaaltje Taxichauffeur Mohammed staat om zes uur 's ochtends klaar bij de ingang van de haven. De ingang wordt streng bewaakt en ze willen altijd je paspoort zien. Na nog geen kwartier rijden is het tijd om te tanken. Rijden op gas is het goedkoopst, helemaal vol voor 1 euro en daar kun je 160 km mee rijden. Nog een half uur later weer vol tanken zodat hij vanaf daar heen en weer naar Cairo kan rijden. Cairo is enorm groot en erg druk met verkeer. Siebe leert het verschil tussen een bus en een vrachtwagen en roept ook 'auto', 'motor' en 'tuk tuk'. Na de piramides al een paar keer tussen de flats door te hebben gezien staan ze ineens voor onze neus.

In Gizeh staan drie piramides. De piramide van Cheops is met 137 meter de hoogste van de drie. De andere twee zijn die van Chefren (waarschijnlijk de zoon van Cheops) en Mykerino. Ze zijn gebouwd rond 2500 v. Christus. Ik vind ze zo hoog dat ik er duizelig van word als ik bedenk hoe ze de piramides hebben kunnen bouwen. Erg indrukwekkend. 3 Maanden per jaar, als de Nijl overstroomd was, werd er hard gewerkt. Men denkt dat ze begonnen met een kleine piramide te bouwen en die groter maakten door er steeds een schuine zijkant tegen aan te bouwen. Zo houd je altijd de vorm van de piramide in stand. We zijn een piramide in geweest. Eerst via een tunnel naar beneden en daarna weer omhoog tot in de schatkamer waar de koning begraven lag. De tunnel was zo laag dat je gebukt moest lopen. Niet echt makkelijk om zo het graf te vullen. Siebe herkende de piramides van de foto's van Mohammed en noemde ze 'pimi'. Interessant vond hij ze verder niet, het zand op de grond was leuker.

Op de terugweg grote inkopen gedaan en voor het laatst goedkope diesel in onze jerrycans getankt. Om de diesel te haven in te mogen smokkelen moet je de bewaker omkopen. Mohammed doet dit vaker en het loopt gesmeerd. Siebe mag nog even rondlopen op het plein en heeft de grootste schik. De weg naar de speeltuin weet hij ook en er al naar toe lopend roept hij 'peeeeltuin'. 's Avonds in de kuip genieten we na van de piramides onder het genot van een stokbroodje met brie. Morgen gaan we verder door het kanaal en komen we uit in de Middellandse Zee, dat klinkt ineens dicht bij Nederland ;-).

Piramides Piramides Piramides
Piramides Piramides Piramides
Piramides Piramides
2 reacties
Ilse, 28/4/2010, 13:27

Golf van Suez
» exacte locatie
Print dit verhaaltje De afgelopen dagen zijn we weer regelmatig actief geweest in het Rode Zee casino. Het begon met een windstille middag waarop we ons ernstig afvroegen waarom ons anker nog in de grond zat. Het weerbericht voorspelde echter voor de nacht een windkracht drie en uit ervaring weten we dat dat hier windkracht vijf betekent. Maar wat bleek, windstilte de hele nacht! Vreselijk om vanuit je bed de boot zo stil als maar kan te voelen liggen. Gemiste kans dus. Zodra het licht was hebben we direct het anker opgehaald en zijn we op weg gegaan. Nog steeds geen wind. Maar dat veranderde helaas snel. Kleine golfjes die langzaam grotere golfjes en daarna golven werden. Na een paar uur besloten we maar weer af te slaan richting een ankerplek die daar gelukkig lag. De hele middag wind gehad en we waren blij dat we niet doorgeploeterd hadden. Tegen de avond ging de wind weer helemaal liggen. Gaan dus. Na nog geen uur was dat allemaal weer anders en stond er een stabiele windkracht vijf recht op de neus. Geen ankerplek in de buurt en we wilden ook niet omkeren. De golven waren niet zo vervelend als normaal, dus we besloten maar door te gaan. En na een paar uurtjes werd alles weer rustig en konden we de hele nacht goed voortgang maken. We passeerden de ene na de andere ankerplek zonder te hoeven stoppen. Ook gedurende de volgende dag bleven we gewoon doorvaren. Het ging allemaal erg lekker. Het weerbericht voorspelde wel harde wind voor het eind van de dag, maar we waagden het erop. Toen we 's middags ons anker lieten vallen begon de wind net aan te trekken. Een uur later was het windkracht zes die als een fohn aanvoelde omdat het rechtstreeks uit de woestijn kwam. We waren erg tevreden met onze voortgang. 's Avonds toen we net een uur in bed lagen werd ik even wakker en merkte ik dat alle wind weer weg was. Het motto blijft "gaan als het kan", dus slapen: niks daarvan. Anker op en weg. Het begon allemaal weer prachtig, maar vanaf elf uur 's avonds was het al weer afgelopen. Een gehak en gestamp, vreselijk. We konden ook geen kant op. Onze route was vlak langs de scheepvaartroute omdat er in de rest van de Golf van Suez onverlichte afgedankte olieplatformen liggen op onbekende locaties. Een beetje Russisch roulette dus om 's nachts op verkenning te gaan buiten de veilige route. Vlak voor het licht werd staken we de scheepvaartroute over en konden we met het eerste daglicht doorzeilen naar een ankerplek. Geen fraaie tocht, maar wel weer iets opgeschoten.

De plek waar we terecht waren gekomen was vergelijkbaar met Port Ghalib in de zin van dat het een toeristisch nepdorp was. Alleen dit was compleet vervallen met afbladderend pleisterwerk en geen gast te bekennen. Het enige dat nog leefde was een kitesurfclub. Begrijpelijk, want het waait hier dus erg vaak en ook hard. Ik dacht even leuk kitesurfles te nemen, maar dat bleek een slordige 300 euro voor een dag te kosten. Nee bedankt. Wat wel erg mooi was is dat er totaal geen controle was op wat er daar zo gebeurde. Dat betekende dat ik ongestoord diesel kon gaan halen met een taxi bij het tankstation. Officieel is dat smokkelen en worden jachten geacht in de jachthaven te tanken voor 75 eurocent per liter. Maar aan de pomp betaal je slechts 15 eurocent. Dat was voor de 270 liter die ik nodig had een leuke meevaller.

Vanochtend hebben we zonder drama's een kleine sprong gemaakt van 2 uur varen naar de volgende ankerplek Ras Sudr op het Sinai schiereiland. Onderweg kwam er een groep dolfijnen naast de boot zwemmen en ze deden echt goed hun best om er iets leuks van te maken. Siebe vond het geweldig. Nu is het nog 25 mijl naar Suez. Onder normale omstandigheden kost dat ons een uur of zes. Het weerbericht voor morgen en overmorgen ziet er weer goed uit. We weten niet meer precies wat dat zegt, maar hoe dan ook denken we er binnenkort echt wel te zijn.

Golf van Suez Golf van Suez
reageer!
Joost, 22/4/2010, 19:47

Gokspel
» exacte locatie
Print dit verhaaltje Dat varen in de Rode Zee heeft wel iets weg van een gokspel. Wanneer moet je zeggen dat je genoeg winst hebt en stoppen? Vanaf Dolphin Reef hadden we het plan om anderhalf etmaal te varen naar Safaga. Daar begint een gebied met een hele serie ankerplaatsen vlak bij elkaar. Dat betekent dat je in geval van plotselinge tegenwind vrij snel ergens beschut kan liggen. De tocht naar Safaga toe echter biedt geen goede uitwijkmogelijkheden op de plaats Port Ghalib na. Port Ghalib ligt op ongeveer een etmaal varen vanaf Dolphin Reef. Het weerbericht liet in eerste instantie twee etmalen goed weer zien, maar later kromp dat alweer naar anderhalf. Dus zo gauw de wind eind van de middag op Dolphin Reef begon te minderen zijn we uitgevaren om zoveel mogelijk te profiteren van deze kans. De zee was helaas nog behoorlijk onrustig en tot middernacht voeren we vrij langzaam en oncomfortabel. Daarna ging het een stuk sneller en rustiger. Aan het eind van de volgende dag waren we ter hoogte van Port Ghalib en moest er besloten worden. Het nieuwste weerbericht liet zien dat er nog twaalf uur rustig weer voor de boeg lagen. Dat zou dus net moeten kunnen en we besloten door te varen. De motor zetten we wel behoorlijk hard aan. Veel lawaai en een hoog brandstofverbruik, maar we wilden niet riskeren te laat te zijn zoals met onze tocht naar Dolphin Reef toe. Het leek allemaal lekker te gaan tot 02.00 uur 's nachts. Toen kregen we eerst een paar vlagen recht van voren en daarna stond er in nog geen half uur tijd een dikke windkracht zes. Met geen mogelijkheid meer tegenin te komen. We waren nog maar vier uur van ons doel verwijderd met onze oude snelheid, maar met deze tegenwind zou het nog zeker twaalf heel oncomfortabele uren gaan duren. Bovendien liet het volgende weerbericht zien dat de wind nog verder zou toenemen. We hadden er geen zin in. Dus we besloten dan maar om te keren en acht uur lang terug te zeilen naar Port Ghalib. Het was leuk weer eens te kunnen zeilen, maar erg jammer dat de richting zuid was! Daar kwamen we enigzins teleurgesteld rond het middaguur aan. We waren te gretig geweest.

Port Ghalib is een vreselijk nepdorp voor toeristen die daar in hun all-inclusive hotels een week gaan zitten niksen. Het ligt midden in de woestijn en er is in de wijde omgeving helemaal niets. Het enige is een soort buitenwijkje waar het personeel woont en waar een supermarkt, drogist, groenteman en kapper zitten. Dat was ook voor ons de leukste attractie. Ilse is naar de kapper geweest en we hebben weer eens betrouwbaar vlees kunnen kopen. Ook hadden ze eindelijk weer kaas! Zowel Cheddar als Edam voor slechts 4 euro per kilo. Ook was er een leuke harde geitenkaas te koop. Ja, kaas is belangrijk voor mij. Verder is ons exra bemanningslid Erik hier van boord gegaan en met het vliegtuig naar Nederland gevlogen.

Eergisteren diende zich weer een nieuw weather window aan. We zijn weer vertrokken zo gauw als het kon. Volgens de voorspelling zouden we nu in een keer Suez moeten kunnen halen. Maar gistermiddag betrok de voorspelling al weer. Voor de nacht werd er een windkracht 2-3 uit het noorden verwacht. Normaal geen probleem, maar hier nemen we geen risico meer. Aan het eind van de middag lieten we ons anker vallen bij een eilandje aan het begin van de Golf van Suez. En nog geen paar uur later begon het te waaien. Binnen de kortste keren floot de wind weer door het want en we waren maar al te blij deze keer niet zo hebberig meer te zijn geweest.

Gokspel Gokspel Gokspel
1 reacties
Joost, 17/4/2010, 15:14

Dolphin Reef
» exacte locatie
Print dit verhaaltje De noordenwind blijft hard door het want waaien. De afgelopen dagen hebben we regelmatig een windkracht 5-6 gemeten. Niet echt een goed plan daar tegen in te gaan motorren. Ondertussen liggen wij beschut te wachten achter het Dolphin Reef tot de wind minder wordt. Ondertussen kijk ik vaak naar het water om naar dolfijnen te speuren. Eigenlijk hadden we verwacht na het horen van alle verhalen dat de dolfijnen continu rondom je boot zwemmen in afwachting van dat je met ze komt spelen. De realiteit komt op het volgende neer. In de lagoon waarin we liggen worden we altijd vergezeld door meerdere toeristenboten. Die houden de dolfijnen goed in de gaten dus waar wij zelf nog op hoeven te letten is of er bijboten met snorkelaars ronddobberen. Dan de verrekijker pakken of de dolfijnen er daadwerkelijk zijn. Dat zie je aan af en toe een vinnetje boven water. soms is het vals alarm maar vanmorgen dus niet. Ik zat al standby in m'n bikini (met warme kleren er over want echt heet is het niet meer). Dus hoppekee surfpak aan, snorkelspul in de bijboot gooien en er op af! Siebe in paniek, die vindt het tegenwoordig al niet grappig als we alleen maar rondlopen in zwemkleren. Bang dat we het water in gaan en niet meer terug komen. Maar Erik kan een huilende peuter wel aan dus we kunnen gerust op pad. Al vind ik het niet leuk Siebe zo achter te laten. Niet aan denken, op naar de dolfijnen. En daar zijn ze! Traag zwemmen ze rond en Joost springt er gauw in. Even later is het mijn beurt. Nog nooit heb ik zoveel dolfijnen van dichtbij gezien, echt zo gaaf! Heel bijzonder. Waarschijnlijk waren het er wel een stuk of dertig. Met een glimlach op ons gezicht varen we terug naar de boot waar Siebe aan het spelen is en blij is ons weer te zien.

Dolphin Reef Dolphin Reef
4 reacties
Ilse, 10/4/2010, 11:02

 footer