Print dit verhaaltje

Gokspel
Joost, 17/4/2010, 15:14

Dat varen in de Rode Zee heeft wel iets weg van een gokspel. Wanneer moet je zeggen dat je genoeg winst hebt en stoppen? Vanaf Dolphin Reef hadden we het plan om anderhalf etmaal te varen naar Safaga. Daar begint een gebied met een hele serie ankerplaatsen vlak bij elkaar. Dat betekent dat je in geval van plotselinge tegenwind vrij snel ergens beschut kan liggen. De tocht naar Safaga toe echter biedt geen goede uitwijkmogelijkheden op de plaats Port Ghalib na. Port Ghalib ligt op ongeveer een etmaal varen vanaf Dolphin Reef. Het weerbericht liet in eerste instantie twee etmalen goed weer zien, maar later kromp dat alweer naar anderhalf. Dus zo gauw de wind eind van de middag op Dolphin Reef begon te minderen zijn we uitgevaren om zoveel mogelijk te profiteren van deze kans. De zee was helaas nog behoorlijk onrustig en tot middernacht voeren we vrij langzaam en oncomfortabel. Daarna ging het een stuk sneller en rustiger. Aan het eind van de volgende dag waren we ter hoogte van Port Ghalib en moest er besloten worden. Het nieuwste weerbericht liet zien dat er nog twaalf uur rustig weer voor de boeg lagen. Dat zou dus net moeten kunnen en we besloten door te varen. De motor zetten we wel behoorlijk hard aan. Veel lawaai en een hoog brandstofverbruik, maar we wilden niet riskeren te laat te zijn zoals met onze tocht naar Dolphin Reef toe. Het leek allemaal lekker te gaan tot 02.00 uur 's nachts. Toen kregen we eerst een paar vlagen recht van voren en daarna stond er in nog geen half uur tijd een dikke windkracht zes. Met geen mogelijkheid meer tegenin te komen. We waren nog maar vier uur van ons doel verwijderd met onze oude snelheid, maar met deze tegenwind zou het nog zeker twaalf heel oncomfortabele uren gaan duren. Bovendien liet het volgende weerbericht zien dat de wind nog verder zou toenemen. We hadden er geen zin in. Dus we besloten dan maar om te keren en acht uur lang terug te zeilen naar Port Ghalib. Het was leuk weer eens te kunnen zeilen, maar erg jammer dat de richting zuid was! Daar kwamen we enigzins teleurgesteld rond het middaguur aan. We waren te gretig geweest.

Port Ghalib is een vreselijk nepdorp voor toeristen die daar in hun all-inclusive hotels een week gaan zitten niksen. Het ligt midden in de woestijn en er is in de wijde omgeving helemaal niets. Het enige is een soort buitenwijkje waar het personeel woont en waar een supermarkt, drogist, groenteman en kapper zitten. Dat was ook voor ons de leukste attractie. Ilse is naar de kapper geweest en we hebben weer eens betrouwbaar vlees kunnen kopen. Ook hadden ze eindelijk weer kaas! Zowel Cheddar als Edam voor slechts 4 euro per kilo. Ook was er een leuke harde geitenkaas te koop. Ja, kaas is belangrijk voor mij. Verder is ons exra bemanningslid Erik hier van boord gegaan en met het vliegtuig naar Nederland gevlogen.

Eergisteren diende zich weer een nieuw weather window aan. We zijn weer vertrokken zo gauw als het kon. Volgens de voorspelling zouden we nu in een keer Suez moeten kunnen halen. Maar gistermiddag betrok de voorspelling al weer. Voor de nacht werd er een windkracht 2-3 uit het noorden verwacht. Normaal geen probleem, maar hier nemen we geen risico meer. Aan het eind van de middag lieten we ons anker vallen bij een eilandje aan het begin van de Golf van Suez. En nog geen paar uur later begon het te waaien. Binnen de kortste keren floot de wind weer door het want en we waren maar al te blij deze keer niet zo hebberig meer te zijn geweest.