We hebben nu een zeer speciaal stuk 'teak'dek op de boot maar de
kajuitrand is weer waterdicht en hopelijk voor een lange tijd
roestvrij. Het kitten hebben we op een voor ons nieuwe manier gedaan.
Joost ging voor met afplakken en ging kitten en ik volgde met een stuk
aardappel om zijn kitnaden meteen mooi glad te strijken en vervolgens
de tape er weer af te halen want dat mag niet langer dan een half uur
blijven zitten. Dat modelleren met aardappel ging niet direct van een
leien dakje en ik zat dan ook gauw onder de kit. Uit voorzorg nog wel
handschoenen aangetrokken maar het kwam in mijn haar, op mijn armen en
m'n benen. Nee, dat modelleren met aardappel zal mijn hobby niet
worden maar het resultaat mag er zijn. Nu nog een verfje er over in de
kleur van de kajuit en klaar is de klus. We wilden vandaag wel verder
klussen maar doordat de wind is gedraaid en we zijn aan lager wal
geraakt. Dat geeft een behoorlijk schommelende boot zodat je weinig
comfort hebt en zelfs lezen en koken lastig wordt. Een paar dagen
terug hebben de autoriteiten hier een polyester kano vastgeknoopt aan
betonblokken op de bodem. Nu drijft dat ding dus ons volledig in de
weg. Op en gegeven moment konden we 'm zelfs bijna aanraken! Dat ding
slokt aardig wat ankerruimte op en we hebben uiteindelijk ons anker
iets verderop uitgegooid. Dat was lastig, want we wilden niet tegen
Dingo of Salland (Belg) aankomen, en ook niet tegen de kano en de gele
tonnenrij. Na vier pogingen liggen we weer aardig. Die kano komt
trouwens uit Afrika. In drie dagen schijnen ze zo'n polyester kano te
kunnen bouwen met wat houten spanten en een miniscuul roertje. Daar
gaan dertig mensen in die € 1000,- per persoon moeten betalen. Ze
krijgen dan een GPS mee met een coordinaat waar ze heen moeten varen.
Ze gaan blijjkbaar met meer kano's tegelijk waarvan een met een motor
die de rest meetrekt. Die andere kano's waren van hout en zijn hier
direct gesloopt. Nou, zeker geen pretje op zo'n boot. Je zit met
dertig man superdicht op elkaar en golven kunnen er gewoon inslaan.
Dat is 's nachts erg koud want zoute kleren worden klam. Ze hebben er
13 dagen over gedaan waarvan ze de laatste 4 geen water meer hadden.
Vervolgens komen ze hier aan en worden door de kustwacht van zee
geplukt ('s nachts, zodat de toeristen het niet zien). Ze krijgen hier
medische hulp, slapen in een grote tent en worden vervolgens op het
vliegtuig terug naar Afrika gezet. Al die moeite voor niks... Sommigen
hebben blijkbaar wel geluk gehad, want je ziet hier wel wat Afrikanen
horloges en 'gouden' kettingen verkopen op terrasjes. Ondertussen
begint het bij ons behoorlijk te kriebelen voor de grote oversteek.
Hopelijk neemt de wind wat af de komende dagen zodat we nog naar het
mooie la Gomera kunnen. Nog een paar laatste klussen en dan kunnen we!
Ik weet niet of ik het al had geschreven maar we gaan toch weer voor
ons oorspronkelijke plan om rond de wereld te zeilen! Ik denk dat we
gaan aansturen op Martinique maar het kan ook een ander eiland daar in
de buurt worden. Michel (van Salland) heeft daar 2 1/2 jaar gecharterd
en heeft ons over heel wat mooie plekjes verteld.