Print dit verhaaltje

Safi
Ilse, 3/11/2006, 18:00

We zijn inmiddels een paar dagen in Safi. Als we de kant op gaan klimmen we eerst over de grote vissersboot zonder vies te worden...Heb dankzij de ossengalzeep al veel vlekken van ons en onze medezeilers verwijderd. Maar hier is het eigenlijk heel hip om met vieze kleren te lopen, dus eigenlijk is het niet zo erg. Met 'hier' bedoel ik vooral de vissershaven waar we eerst langs lopen. Dan kom je bij de douanepoort en omdat ik blond ben worden we bijna altijd gecontroleerd ;-). Ze vragen dan naar je 'short pass' omdat we de paspoorten af moesten geven. Vanaf de poort loop je zo het stadje in. De medina is het leukst. Allemaal kleine kraampjes. Aan concurrentie doen ze hier blijkbaar niet. want alle schoenenkraampjes zijn bij elkaar, evenals fruit, vlees (levende kippen), stof, enz. Hier in Safi maken en beschilderen ze heel veel aardewerk, erg mooi. We hebben een hele mooie fruitschaal gekocht in de potjesarea en het afdingspel goed meegespeeld. Ons accuprobleem is ook opgelost (nou ja, bijna, we moeten ze nog inbouwen). We hebben ontdekt dat ze hier goede accu's nodig hebben om in de bergen tv te kunnen kijken! Na een paar dagen zoeken hebben we mooie, waarschijnlijk gesubsidieerde, 'special made for Africa' televiesie-accu's gevonden! Erg lachen. Joost had de voltmeter meegenomen en een zaklamp om in de accu te kunnen kijken. Mooie dikke platen, dus geen startaccu en opgeladen. We hebben ook ons buitenboordmotortje laten maken hier (die gebruiken de kleine visbootjes nl. ook) alleen was Joost dit keer niet zo goed aan het afdingen. In de pilot stond dat het dagloon van een visser 3 euro is en Joost heeft 60 euro (van de tachtig) betaald. Dus die man kan de rest van de maand feesten maar daarvoor heeft het motortje wel een complete servicebeurt gehad. Joost ging ook nog mee achter op de brommer om bougies te kopen en die reed dus keihard door de drukke medina heen. Dat kan hier gerwoon. Martin van de Dingo heeft ook zijn nieuwe zeerelingpaaltje uit Nederland laten vermaken in een of ander werfje hier, dus de schade van de 'ankerplekaanvaring' is nu verholpen. Vanmorgen wilden we met de bus naar Marrakech gaan maar Joost was niet zo lekker (diarree, hoofdpijn). Joost dacht nog, het gaat wel, dus wij vroeg op en langs de politie om ons paspoort op te halen. Daar moetsen we een uur op gaan wachten. In mijn beste Frans uitgelegd dat we juist vroeg de bus willen nemen en dat ons was gezegd dat we ze 24 uur per dag terug konden krijgen...Zucht, hielp allemaal niks, zijn collega had de sleutel. Terug naar de boot voelde Joost zich minder goed en hebben we alsnog uitgeslapen. Gelukkig voelt hij zich al wat beter en gaan we morgen alsnog. Het mooie is dat ik nu wel al de paspoorten heb!