We zijn in Marokko!
Ilse, 31/10/2006, 18:00

Ik zit nu in een Marokkaans internetcafé en het is hier zo anders! Samen met Inka van een Duitse zeilboot ben ik hierheen gelopen. Beiden blond dus dat viel wel op aan de blikken te merken... Heel veel mannen lopen hier op straat en de paar vrouwen die hier lopen zijn gesluierd. Je ziet veel oude auto's en mannen die karren voorttrekken. We liggen met drie zeilboten aan een grote vissersboot die nooit weg gaat. Wij liggen aan Dingo vast, die waren een halve dag eerder aangekomen. Dat komt omdat ze een grotere boot hebben. De rest van de tocht is lekker rustig geweest. We hebben toch nog veel kunnen zeilen ondanks een hele dag gemotord te hebben. Joost heeft onderweg de brandstof aangevuld m.b.v. een hevelpompje, ideaal op zee! Na twee dagen nauwelijks gegeten te hebben door de zeeziekte heeft Joost gistermorgen een ei met ham en kaas voor ons gebakken! Dat ging er wel in. Die avond was de deining nog aardig (zie foto) maar die werd in de loop van de nacht steeds minder. We merkten bij de vierde nacht op zee dat we echt in het ritme komen van " 3 uur op, " 3 uur af. Dit was ook de langste oversteek tot nu toe en we hebben er drie en een halve dag over gedaan. Vanmorgen heeft Joost weer zo'n heerlijk ei gebakken en hebben we opgeruimd en gedoucht in de kuip. Heerlijk om schoon aan te komen, we wisten al van te voren dat er geen voorzieningen zouden zijn. We liggen aan de Dingo, dan een Duitse boot, de Aldjerinya en die ligt weer aan een grote vissersboot die nooit wegvaart. We lagen nog geen 10 seconden en toen begon het circus... Eerst kwam de kustwacht (Hassan) die alles van ons wilden weten. Die was erg vriendelijk en hij heeft mij eens goed uitgelegd hoe het hier werkt in Marokko, "First the man and then the women". Hij zei dat je in Marokko 4 vrouwen mag trouwen en dat wij niet getrouwd waren dat kon toch eigenlijk niet. "You can arrange marriage here in three days, invite your family and friends". Op onze leeftijd is het normaal dat je hier zo'n 3, 4 kids hebt. Joost z'n beroep 'software developement' zei hem niks maar mijn beroep 'teacher' maakte erg veel indruk op hem. Dat vond ik wel grappig. Daarna kwamen nog 3 mannetjes die vanalles wilden weten en de laatste vroeg om een 'present'. Daar hadden we al rekening mee gehouden, dat stond in de pilot, maar toch een rare gewoonte. We hebben hem afgescheept met een pakje sigaretten en een reep chocola voor zijn kids. Die Duitsers hadden het beter voor ekaar... Ze hadden met die man gepraat over die gewoonte en dat ze het gek vinden dat al die instanties kadootjes willen. De volgende dag kwam hij met een kadootje voor hen (een beschilderd potje, erg mooi) om ook een goede indruk van Marokko bij hen achter te laten. Zij zijn duidelijk al langer in Marokko ;-). Safi is een bedrijvig stadje en als het lukt gaan we binnenkort meer van Marokko bekijken. Ik ben helemaal onder de indruk van zo'n andere cultuur.