Bayona
Ilse, 3/10/2006, 18:00
Ilse, 3/10/2006, 18:00
Vlak voor de kust bij ria de Vigo liggen de drie prachtige Islas Cies. Volgens de pilot een voorproefje op de Carieb. We hebben daar voor anker gelegen bij een lang wit strand en we waren de enige boot. Dat geeft best een bijzonder gevoel. Alsof je de mooiste plekjes even voor jezelf hebt. We wilden wel even wandelen op het eiland dus hup in de bijboot en naar het strand voor de slechtste strandlanding ever. Het bijbootje kwam door de branding (die we sterk onderschat hadden) helemaal rechtop waardoor ik met een snoekduik in zee belandde. Veilig en wel op het strand liet Joost het water uit het bootje door 'm rechtop te zetten, maar toen viel het bankje eruit en spoelde de zee in...Joost dook er gauw achteraan en had 'm snel te pakken, gelukkig. Beiden een nat pak, maar de zon scheen dus het was niet erg. Eigenlijk bestaat dit eiland uit twee eilanden die aan elkaar zijn gegroeid, het strand loopt door. Op het smalste stuk kijk je zo naar de oceaan. De terugweg met de bijboot verliep wel iets droger.
De tweede nacht zijn we bij het 'derde' eiland voor anker gaan liggen, tussen de hoge rotsen, lekker beschut. De volgende morgen verhuisd naar Bayona en daar het anker laten vallen. Verhuizen is op deze manier lekker makkelijk. Het stadje bekeken en Dalliance zagen we in de haven liggen. Holly en Marco nodigden ons uit om 's avonds wat te komen drinken. Wij terug naar de boot maar er viel haast niet tegen de wind in te roeien! Toen we op de boot zaten begon het steeds harder te waaien. Joost heeft gauw de windsnelheidsmeter aangesloten (geeikt vanuit de auto op de snelweg) en we hadden te maken met een gale 8! We hadden zelfs een windstoot van 48 knopen, dat is windkracht 10. De barometer was behoorlijk gedaald en dit was niet voorspeld. Het was wel een goede test voor ons anker. Toen ik het niet grappig meer vond begon de wind gelukkig weer wat af te nemen. De boot voor ons had problemen met hun bijbootje, die sloeg helemaal over de kop en de pech was dat hun buitenboordmotor er nog aan hing. Die deed het nu niet goed meer. Na een uur was het klaar en achteraf hadden we het wel kunnen zien op de gribfile (weerkaartje die we via de SSB binnen kunnen halen). 's Avonds naar de Dalliance geroeid voor de hurricane-survivors-party deel 2 (na Gordon organiseerden zij ook een feestje met alle NL boten van de steiger).
De tweede nacht zijn we bij het 'derde' eiland voor anker gaan liggen, tussen de hoge rotsen, lekker beschut. De volgende morgen verhuisd naar Bayona en daar het anker laten vallen. Verhuizen is op deze manier lekker makkelijk. Het stadje bekeken en Dalliance zagen we in de haven liggen. Holly en Marco nodigden ons uit om 's avonds wat te komen drinken. Wij terug naar de boot maar er viel haast niet tegen de wind in te roeien! Toen we op de boot zaten begon het steeds harder te waaien. Joost heeft gauw de windsnelheidsmeter aangesloten (geeikt vanuit de auto op de snelweg) en we hadden te maken met een gale 8! We hadden zelfs een windstoot van 48 knopen, dat is windkracht 10. De barometer was behoorlijk gedaald en dit was niet voorspeld. Het was wel een goede test voor ons anker. Toen ik het niet grappig meer vond begon de wind gelukkig weer wat af te nemen. De boot voor ons had problemen met hun bijbootje, die sloeg helemaal over de kop en de pech was dat hun buitenboordmotor er nog aan hing. Die deed het nu niet goed meer. Na een uur was het klaar en achteraf hadden we het wel kunnen zien op de gribfile (weerkaartje die we via de SSB binnen kunnen halen). 's Avonds naar de Dalliance geroeid voor de hurricane-survivors-party deel 2 (na Gordon organiseerden zij ook een feestje met alle NL boten van de steiger).