Vastgelopen
Joost, 25/7/2010, 20:08
We hebben Job aan boord en dat is maar goed ook. Het is veel ondieper
op het Rhone-Rijnkanaal dan dat het volgens het boekje zou moeten
zijn. Behalve dat we enkele keren de bodem even kort hebben aangeraakt
met onze kiel zijn we ook drie keer echt vastgelopen. De eerste keer
moesten we een touw naar een boom spannen om los te komen. De tweede
keer lukte het door het anker zwemmend uit te brengen en met de lier
de boot weer los te trekken. De laatste keer was echt lastig. Weer
brachten we het anker uit en met Job dansend op de ankerlijn en ik met
vol motorvermogen links en rechts wrikkend kwamen we na een uur los.
Een hele opluchting, want er zijn ook gevallen bekend van boten die
met een kraan uit het kanaal moeten worden getakeld.
Maar op het vastlopen na was het een leuke tocht. We hebben allerlei
verschillende landschappen gezien, we zijn door een tunnel gevaren en
Job heeft twee vissen gevangen waarvan we er eentje hebben opgegeten.
Siebe vindt het ook erg leuk om iemand anders aan boord erbij te
hebben die allemaal nieuwe spelletjes kent.
Helaas kwam aan de tocht een plotseling einde omdat de motor ernstig
water lekte. Waterpomp kapot. En de benodigde onderdelen waren hier in
de buurt nergens te krijgen. Dus hebben we drie dagen stilgelegen in
het plaatsje Montbeliard. We waren wat teleurgesteld omdat we niet
verder konden, maar van de andere kant regende het toch veel en waren
er best leuke dingen in de stad te doen. Gisteren kwamen Job=92s ouders
hem ophalen en namen meteen de onderdelen mee. De hele club is
afgelopen nacht op de boot blijven slapen. Erg gezellig, maar de
puinhoop in de boot aan het eind van een wereldreis met zeven personen
aan boord is onvoorstelbaar. Vanochtend hebben we de waterpomp
gerepareerd en is de hele familie nog even door een sluis gegaan.
Daarna zijn we met ons drieen weer verder gevaren.