Print dit verhaaltje

Vastgelopen
Joost, 25/7/2010, 20:08

We hebben Job aan boord en dat is maar goed ook. Het is veel ondieper op het Rhone-Rijnkanaal dan dat het volgens het boekje zou moeten zijn. Behalve dat we enkele keren de bodem even kort hebben aangeraakt met onze kiel zijn we ook drie keer echt vastgelopen. De eerste keer moesten we een touw naar een boom spannen om los te komen. De tweede keer lukte het door het anker zwemmend uit te brengen en met de lier de boot weer los te trekken. De laatste keer was echt lastig. Weer brachten we het anker uit en met Job dansend op de ankerlijn en ik met vol motorvermogen links en rechts wrikkend kwamen we na een uur los. Een hele opluchting, want er zijn ook gevallen bekend van boten die met een kraan uit het kanaal moeten worden getakeld.

Maar op het vastlopen na was het een leuke tocht. We hebben allerlei verschillende landschappen gezien, we zijn door een tunnel gevaren en Job heeft twee vissen gevangen waarvan we er eentje hebben opgegeten. Siebe vindt het ook erg leuk om iemand anders aan boord erbij te hebben die allemaal nieuwe spelletjes kent.

Helaas kwam aan de tocht een plotseling einde omdat de motor ernstig water lekte. Waterpomp kapot. En de benodigde onderdelen waren hier in de buurt nergens te krijgen. Dus hebben we drie dagen stilgelegen in het plaatsje Montbeliard. We waren wat teleurgesteld omdat we niet verder konden, maar van de andere kant regende het toch veel en waren er best leuke dingen in de stad te doen. Gisteren kwamen Job=92s ouders hem ophalen en namen meteen de onderdelen mee. De hele club is afgelopen nacht op de boot blijven slapen. Erg gezellig, maar de puinhoop in de boot aan het eind van een wereldreis met zeven personen aan boord is onvoorstelbaar. Vanochtend hebben we de waterpomp gerepareerd en is de hele familie nog even door een sluis gegaan. Daarna zijn we met ons drieen weer verder gevaren.