Taormina op Sicilie
Joost, 3/6/2010, 21:14
We kunnen de hele nacht rustig zeilen met nauwelijks golven. Voor de
ochtend is een windkracht vijf voorspeld waar we blij mee zijn omdat
we dan wat meer snelheid krijgen. Inderdaad, de wind trekt aan. Alleen
schiet hij helaas iets verder door. Eind zes, begin zeven is wat we
krijgen. Dat is even wat minder. Na mijn zeeziekte een week geleden
ben ik gelukkig goed voorbereid. Gisteravond had ik alvast een
zeeziektepil genomen voor het geval dat. En met de wilde golven waar
we nu in terecht komen werkt dat uitstekend. Ik neem er nog maar
eentje voor de zekerheid. Het probleem is dat als je eenmaal zeeziek
bent, je maag stopt met doorgeven van zijn inhoud naar de darmen.
Eenmaal in die fase blijft zo'n zeeziektepil dus in je maag
rondzwemmen zonder iets te doen. Hooguit komt hij via dezelfde weg als
hij erin is gekomen weer naar buiten. Maar goed, dat is nu allemaal
niet van toepassing op mij. Siebe's bewegingsvrijheid moeten we jammer
genoeg nog verder beperken tot alleen zijn floephoek. Het is nu te
ruig voor hem om door de boot te wandelen. We pakken weer een nieuw
boek uit de voorraad. Het grote kastelen kijk- en zoekboek. Hij is
vooral enthousiast over de spoken in het kasteel. Van zeeziekte geen
spoortje te bekennen bij ons kleintje.
Aan het eind van de dag hebben we het ergste gehad en beginnen wind en
golven af te nemen. Het laatste etmaal van de tocht verloopt rustig
met afwisselend zeilen en motorren. Vlak voor het donker wordt kunnen
we ons anker laten vallen bij het plaatsje Taormina op Sicilie. Siebe
slaapt net en wij borrelen nog even om de aankomst te vieren. Ondanks
dat we al heel vaak aangekomen zijn blijft dit een mooi moment. Even
genieten van de voldoening weer een stapje verder te zijn gekomen.
Het is zeker geen slechte plek om te liggen. De omgeving ziet er
prachtig uit met hoge bergen vol gekleurde gebouwtjes. Op de
achtergrond is de Etna te zien. 's Ochtends pakken we de bus naar het
oude centrum van de stad boven op de berg. Het is allemaal weer zo
stijlvol hier. Dit is wat je in Europa krijgt en waar je op de rest
van de wereld goed voor moet zoeken. Siebe legt wat contacten met
kinderen van zijn leeftijd. Meestal krijgt hij van een van de ouders
dan een koekje en rent er dan direct mee weg. We gaan een van de
Italiaanse ijstenten binnen. De keuze is uit small, medium, large of
king. We kiezen 'small' en het formaat daarvan komt overeen met het
grootste dat je in Nederland zo'n beetje kan krijgen. We hebben
niemand 'king' zien bestellen en het blijft een raadsel hoe ze dat
constructief op zo'n hoorntje krijgen. De smaak van het ijs is
verrukkelijk. Eigenlijk heb ik het nog nooit beter geproefd. Daarna
valt Siebe in slaap en maken wij van de gelegenheid gebruik om ergens
rustig een pizza te bestellen als lunch. Ook de pizza smaakt
voortreffelijk. Ze weten hier zeker wel hoe ze hun nationale gerechten
eer aan moeten doen.