Golf van Suez
Joost, 22/4/2010, 19:47

De afgelopen dagen zijn we weer regelmatig actief geweest in het Rode Zee casino. Het begon met een windstille middag waarop we ons ernstig afvroegen waarom ons anker nog in de grond zat. Het weerbericht voorspelde echter voor de nacht een windkracht drie en uit ervaring weten we dat dat hier windkracht vijf betekent. Maar wat bleek, windstilte de hele nacht! Vreselijk om vanuit je bed de boot zo stil als maar kan te voelen liggen. Gemiste kans dus. Zodra het licht was hebben we direct het anker opgehaald en zijn we op weg gegaan. Nog steeds geen wind. Maar dat veranderde helaas snel. Kleine golfjes die langzaam grotere golfjes en daarna golven werden. Na een paar uur besloten we maar weer af te slaan richting een ankerplek die daar gelukkig lag. De hele middag wind gehad en we waren blij dat we niet doorgeploeterd hadden. Tegen de avond ging de wind weer helemaal liggen. Gaan dus. Na nog geen uur was dat allemaal weer anders en stond er een stabiele windkracht vijf recht op de neus. Geen ankerplek in de buurt en we wilden ook niet omkeren. De golven waren niet zo vervelend als normaal, dus we besloten maar door te gaan. En na een paar uurtjes werd alles weer rustig en konden we de hele nacht goed voortgang maken. We passeerden de ene na de andere ankerplek zonder te hoeven stoppen. Ook gedurende de volgende dag bleven we gewoon doorvaren. Het ging allemaal erg lekker. Het weerbericht voorspelde wel harde wind voor het eind van de dag, maar we waagden het erop. Toen we 's middags ons anker lieten vallen begon de wind net aan te trekken. Een uur later was het windkracht zes die als een fohn aanvoelde omdat het rechtstreeks uit de woestijn kwam. We waren erg tevreden met onze voortgang. 's Avonds toen we net een uur in bed lagen werd ik even wakker en merkte ik dat alle wind weer weg was. Het motto blijft "gaan als het kan", dus slapen: niks daarvan. Anker op en weg. Het begon allemaal weer prachtig, maar vanaf elf uur 's avonds was het al weer afgelopen. Een gehak en gestamp, vreselijk. We konden ook geen kant op. Onze route was vlak langs de scheepvaartroute omdat er in de rest van de Golf van Suez onverlichte afgedankte olieplatformen liggen op onbekende locaties. Een beetje Russisch roulette dus om 's nachts op verkenning te gaan buiten de veilige route. Vlak voor het licht werd staken we de scheepvaartroute over en konden we met het eerste daglicht doorzeilen naar een ankerplek. Geen fraaie tocht, maar wel weer iets opgeschoten.

De plek waar we terecht waren gekomen was vergelijkbaar met Port Ghalib in de zin van dat het een toeristisch nepdorp was. Alleen dit was compleet vervallen met afbladderend pleisterwerk en geen gast te bekennen. Het enige dat nog leefde was een kitesurfclub. Begrijpelijk, want het waait hier dus erg vaak en ook hard. Ik dacht even leuk kitesurfles te nemen, maar dat bleek een slordige 300 euro voor een dag te kosten. Nee bedankt. Wat wel erg mooi was is dat er totaal geen controle was op wat er daar zo gebeurde. Dat betekende dat ik ongestoord diesel kon gaan halen met een taxi bij het tankstation. Officieel is dat smokkelen en worden jachten geacht in de jachthaven te tanken voor 75 eurocent per liter. Maar aan de pomp betaal je slechts 15 eurocent. Dat was voor de 270 liter die ik nodig had een leuke meevaller.

Vanochtend hebben we zonder drama's een kleine sprong gemaakt van 2 uur varen naar de volgende ankerplek Ras Sudr op het Sinai schiereiland. Onderweg kwam er een groep dolfijnen naast de boot zwemmen en ze deden echt goed hun best om er iets leuks van te maken. Siebe vond het geweldig. Nu is het nog 25 mijl naar Suez. Onder normale omstandigheden kost dat ons een uur of zes. Het weerbericht voor morgen en overmorgen ziet er weer goed uit. We weten niet meer precies wat dat zegt, maar hoe dan ook denken we er binnenkort echt wel te zijn.