Gokspel
Joost, 17/4/2010, 15:14
Dat varen in de Rode Zee heeft wel iets weg van een gokspel. Wanneer
moet je zeggen dat je genoeg winst hebt en stoppen? Vanaf Dolphin Reef
hadden we het plan om anderhalf etmaal te varen naar Safaga. Daar
begint een gebied met een hele serie ankerplaatsen vlak bij elkaar.
Dat betekent dat je in geval van plotselinge tegenwind vrij snel
ergens beschut kan liggen. De tocht naar Safaga toe echter biedt geen
goede uitwijkmogelijkheden op de plaats Port Ghalib na. Port Ghalib
ligt op ongeveer een etmaal varen vanaf Dolphin Reef. Het weerbericht
liet in eerste instantie twee etmalen goed weer zien, maar later kromp
dat alweer naar anderhalf. Dus zo gauw de wind eind van de middag op
Dolphin Reef begon te minderen zijn we uitgevaren om zoveel mogelijk
te profiteren van deze kans. De zee was helaas nog behoorlijk onrustig
en tot middernacht voeren we vrij langzaam en oncomfortabel. Daarna
ging het een stuk sneller en rustiger. Aan het eind van de volgende
dag waren we ter hoogte van Port Ghalib en moest er besloten worden.
Het nieuwste weerbericht liet zien dat er nog twaalf uur rustig weer
voor de boeg lagen. Dat zou dus net moeten kunnen en we besloten door
te varen. De motor zetten we wel behoorlijk hard aan. Veel lawaai en
een hoog brandstofverbruik, maar we wilden niet riskeren te laat te
zijn zoals met onze tocht naar Dolphin Reef toe. Het leek allemaal
lekker te gaan tot 02.00 uur 's nachts. Toen kregen we eerst een paar
vlagen recht van voren en daarna stond er in nog geen half uur tijd
een dikke windkracht zes. Met geen mogelijkheid meer tegenin te komen.
We waren nog maar vier uur van ons doel verwijderd met onze oude
snelheid, maar met deze tegenwind zou het nog zeker twaalf heel
oncomfortabele uren gaan duren. Bovendien liet het volgende
weerbericht zien dat de wind nog verder zou toenemen. We hadden er
geen zin in. Dus we besloten dan maar om te keren en acht uur lang
terug te zeilen naar Port Ghalib. Het was leuk weer eens te kunnen
zeilen, maar erg jammer dat de richting zuid was! Daar kwamen we
enigzins teleurgesteld rond het middaguur aan. We waren te gretig
geweest.
Port Ghalib is een vreselijk nepdorp voor toeristen die daar in hun
all-inclusive hotels een week gaan zitten niksen. Het ligt midden in
de woestijn en er is in de wijde omgeving helemaal niets. Het enige is
een soort buitenwijkje waar het personeel woont en waar een
supermarkt, drogist, groenteman en kapper zitten. Dat was ook voor ons
de leukste attractie. Ilse is naar de kapper geweest en we hebben weer
eens betrouwbaar vlees kunnen kopen. Ook hadden ze eindelijk weer
kaas! Zowel Cheddar als Edam voor slechts 4 euro per kilo. Ook was er
een leuke harde geitenkaas te koop. Ja, kaas is belangrijk voor mij.
Verder is ons exra bemanningslid Erik hier van boord gegaan en met het
vliegtuig naar Nederland gevlogen.
Eergisteren diende zich weer een nieuw weather window aan. We zijn
weer vertrokken zo gauw als het kon. Volgens de voorspelling zouden we
nu in een keer Suez moeten kunnen halen. Maar gistermiddag betrok de
voorspelling al weer. Voor de nacht werd er een windkracht 2-3 uit het
noorden verwacht. Normaal geen probleem, maar hier nemen we geen
risico meer. Aan het eind van de middag lieten we ons anker vallen bij
een eilandje aan het begin van de Golf van Suez. En nog geen paar uur
later begon het te waaien. Binnen de kortste keren floot de wind weer
door het want en we waren maar al te blij deze keer niet zo hebberig
meer te zijn geweest.