Print dit verhaaltje

Suakin
Joost, 1/4/2010, 09:44

We hadden weinig idee van wat we konden verwachten in Sudan. Ben nog nooit iemand tegengekomen die er op vakantie is geweest en verder ken ik alleen het oorlogsnieuws van het journaal. Eerst hebben we een paar dagen bij kleine eilandjes doorgebracht. Helemaal verlaten op een paar kamelen na, maar wel erg leuk voor Siebe om rond te lopen. Hij was helemaal enthousiast over 'krach' (krab) en 'vogel'.

Daarna zijn we doorgevaren naar Suakin, een klein plaatsje op het vaste land en een totaal andere wereld. Terwijl de rest van de wereld overal gemotoriseerde voertuigen voor gebruikt, is hier de voornaamste krachtbron de ezel. Door de hobbelige straatjes rijden karren met brood, groente of watertanks die voortgetrokken worden door ezels. Geiten lopen los op straat, er bestaan nog zeilende visbootjes en de gebouwen zijn allemaal in meer of mindere staat van verval door het harde Rode Zee klimaat. Een dorpje dat nog zo origineel is en weinig beinvloed door de Westerse wereld hebben we nog niet vaak gezien. Het is geweldig om hier een paar dagen rond te kunnen lopen. En Siebe leert dagelijks nieuwe woorden. Hier zijn daar onder andere 'ejel' (ezel) en 'eig' (geit) bijgekomen.

De Rode Zee staat bekend om zijn felle tegenwinden voor degene die noordwaarts varen. Dat betekent dat je verder moet zo gauw als er even geen of weinig wind staat. Morgen gaat de wind liggen voor een paar dagen en wij grijpen die kans om weer een flinke slag naar het noorden te maken. Hoe ver we komen blijft natuurlijk een verrassing, maar we denken dat Egypte haalbaar moet zijn.