Ondertussen in Nederland
Ilse, 19/2/2010, 21:33

Best wel gek om ineens bij het thuisfront te horen en de reis op een afstandje mee te maken. Elke dag mailen Joost en ik elkaar onze belevenissen. Zo weet ik dat Joost en Erik vandaag veilig zijn aangekomen in Salalah, goed gedaan mannen! En ik vertel Joost vooral wat Siebe allemaal aan het doen is. Ik vind het zo leuk iedereen in Nederland weer te zien maar het is wel saai zonder Joost erbij. Ik ben ook zo gewend dat hij altijd er bij is. Siebe is ineens een heleboel nieuwe dingen aan het doen. De eerste weken wilde hij alleen maar lopen, lopen en nog eens lopen. Nu het nieuwe van het lopen er een beetje af is heeft hij meer oog voor z'n nieuwe speeltjes en wil ook weer boekjes lezen. Hij is ook druk met dingetjes, bijvoorbeeld onderzetters, te pakken en ergens anders op een rijtje neer te leggen. Magneetbeestjes verdwijnen onder het kleed om er een paar uur later weer onder vandaan gehaald te worden om op de prullenbak te plakken. Met de prullenbak is het oppassen want naast papier verdwijnen er soms ook spulletjes in. Zoals het hoesje van de oude mobiel van oma. Bellen is ook leuk, dan doet hij de mobiel tegen zijn oor en zegt dan heel hard 'ha'. Alle lampen noemt hij 'maan'. Vorige week nog genoten van de sneeuw. Mijn vader heeft Siebe een heel eind getrokken op de slee. Verder is Siebe heel veel aan het eten, hij krijgt 2 keer ontbijt, lunch en 2 keer avondeten en ook nog tussendoortjes. Hij eet nog meer dan ik. Andere kindjes vindt hij erg interessant en hij aait ze heel lief. Zo ook zijn pasgeboren neefje Fausto. Wandelen is ook een feest. Hij herkent de plaatjes uit z'n boekjes in het echt en roept vanalles zoals 'vogel', 'boom', 'woef', 'b=E9=E9=E9' (schaap) en broem (auto). Erg leuk al die ontwikkelingen maar ik kijk er naar uit dat straks weer met Joost te delen. Siebe is mij nu zowel papa als mama aan het noemen ;-).