Knoop doorgehakt
Joost, 25/12/2009, 07:34
Joost, 25/12/2009, 07:34
Na meer dan acht maanden twijfelen is er nu een knoop doorgehakt. Er
gaat doorgevaren worden. Het grote probleem bij het maken van de
beslissing is steeds geweest dat we Siebe aan boord hebben. Hij is
klein en kwetsbaar en heeft bovendien geen inspraak in de hele zaak.
Daarom gaan we altijd erg voorzichtig met hem om en de tocht naar de
Rode Zee zat ons om die reden steeds niet lekker. Zonder Siebe was al
dat getwijfel er zeker niet geweest. We hebben gevaarlijkere dingen
gedaan op deze reis.
Nu heeft zich iets heel onwaarschijnlijks voorgedaan. Ilse's oom Erik, die net vier dagen met ons heeft meegevaren, heeft aangeboden om mee te gaan als opstapper zodat Ilse en Siebe tijdelijk van boord kunnen. Voor ons is dat de uitweg uit het hele dilemma. We gaan dus gebruik maken van dit aanbod. Het plan is nu om met ons vieren van Thailand naar India te varen. Daar gaan Siebe en Ilse van boord en met het vliegtuig terug naar Nederland. Ik vaar met Erik door naar de Rode Zee, waar Siebe en Ilse weer aan boord komen en Erik terugvliegt naar Nederland. Wij varen vervolgens door de Middellandse Zee en Frankrijk terug naar huis. Het ziet er dus naar uit dat we deze wereldreis daadwerkelijk gaan afronden.
Uiteraard ga ik met Erik de meest veilige route varen. Dat betekent vanaf India met een hele grote boog naar Oman om zover mogelijk bij Somalie uit de buurt te blijven. Na Oman begint de Golf van Aden, een gebied waar veel piratenactiviteit is. Voor dat traject ben ik nog steeds bezig met het samenstellen van een groot convooi. Traditioneel gaan boten in groepjes van vier of vijf, maar het is de bedoeling dat dit convooi bestaat uit minimaal twintig boten waardoor extra bescherming van de kustwacht in Yemen verkregen kan worden. Ik heb het het 'superconvooi' genoemd en het lijkt erop dat er genoeg interesse is. Deze week ga ik beginnen met het aannemen van de aanbetalingen om het geheel meer stevigheid te geven.
De geplande vertrekdatum uit Thailand is 8 januari. Tot die tijd gaan we de boot klaarmaken voor vertrek. Er liggen een paar onderhoudsklusjes, maar dat is geen nieuws meer. Maar we kunnen het rustig aan doen en gaan met Siebe elke dag naar het strand hier. Dat vindt hij helemaal geweldig. We doen zijn zwembandjes om en weg is ie. Hij speelt in het zand, in het water of zwemt een stukje rond. Hij vermaakt zich helemaal zelf. Hij is ook totaal gefascineerd door vissen. Hij herkent ze in de visvijver van het restaurant, in de zee, in boekjes en dood gekoeld in ijs en roept dan 'vis vis vis'.
Nu heeft zich iets heel onwaarschijnlijks voorgedaan. Ilse's oom Erik, die net vier dagen met ons heeft meegevaren, heeft aangeboden om mee te gaan als opstapper zodat Ilse en Siebe tijdelijk van boord kunnen. Voor ons is dat de uitweg uit het hele dilemma. We gaan dus gebruik maken van dit aanbod. Het plan is nu om met ons vieren van Thailand naar India te varen. Daar gaan Siebe en Ilse van boord en met het vliegtuig terug naar Nederland. Ik vaar met Erik door naar de Rode Zee, waar Siebe en Ilse weer aan boord komen en Erik terugvliegt naar Nederland. Wij varen vervolgens door de Middellandse Zee en Frankrijk terug naar huis. Het ziet er dus naar uit dat we deze wereldreis daadwerkelijk gaan afronden.
Uiteraard ga ik met Erik de meest veilige route varen. Dat betekent vanaf India met een hele grote boog naar Oman om zover mogelijk bij Somalie uit de buurt te blijven. Na Oman begint de Golf van Aden, een gebied waar veel piratenactiviteit is. Voor dat traject ben ik nog steeds bezig met het samenstellen van een groot convooi. Traditioneel gaan boten in groepjes van vier of vijf, maar het is de bedoeling dat dit convooi bestaat uit minimaal twintig boten waardoor extra bescherming van de kustwacht in Yemen verkregen kan worden. Ik heb het het 'superconvooi' genoemd en het lijkt erop dat er genoeg interesse is. Deze week ga ik beginnen met het aannemen van de aanbetalingen om het geheel meer stevigheid te geven.
De geplande vertrekdatum uit Thailand is 8 januari. Tot die tijd gaan we de boot klaarmaken voor vertrek. Er liggen een paar onderhoudsklusjes, maar dat is geen nieuws meer. Maar we kunnen het rustig aan doen en gaan met Siebe elke dag naar het strand hier. Dat vindt hij helemaal geweldig. We doen zijn zwembandjes om en weg is ie. Hij speelt in het zand, in het water of zwemt een stukje rond. Hij vermaakt zich helemaal zelf. Hij is ook totaal gefascineerd door vissen. Hij herkent ze in de visvijver van het restaurant, in de zee, in boekjes en dood gekoeld in ijs en roept dan 'vis vis vis'.