Vaarwel Australie
Joost, 6/8/2009, 00:18
Joost, 6/8/2009, 00:18
We hebben Australie definitief verlaten. Het land waar we het langste van alle landen op onze reis zijn geweest. Twaalf maanden in totaal, terwijl we bij vertrek drie jaar geleden niet eens van plan waren er te stoppen. En dat ons eerste kind hier geboren zou worden hadden we toen al helemaal niet verwacht. Australie zal daardoor voor ons altijd een speciale status houden, maar eerlijk is eerlijk, het land op zich heeft niet zo'n bijzondere indruk op ons gemaakt als sommige andere plekken waar we zijn geweest. Het is een Westers land dat in grote lijnen lijkt op wat we in Nederland gewend zijn en daardoor minder verrassend. Verder lijkt de grote attractie de enorme leegte en ruimte te zijn, maar we zijn er achter gekomen dat we het leuker vinden om hier en daar wat dorpjes met mensen tegen te komen. Ondanks dat was het voor ons een prima plek om geweest te zijn. Het was erg gezellig met alle mensen die we vooral in Brisbane hebben leren kennen. Verder zijn we erg dankbaar voor de eerste klas medische voorzieningen die bij de geboorte van Siebe hard nodig waren. En ik heb een baan gevonden en ons reisbudget kunnen aanvullen voor de terugweg.
Over de terugweg gesproken. De hoe-terug-vraag begint steeds meer op de voorgrond te raken. Het knelpunt is natuurlijk de uit de hand gelopen piraterij in de Golf van Aden. We hebben even overwogen om rond Zuid Afrika te zeilen, maar dat wordt zo'n haastwerk dat we die optie hebben laten vallen. Grofweg staan er nog drie opties open: doorvaren via de Golf van Aden, doorvaren en met een alternatieve bemanning door de Golf van Aden en Ilse en Siebe met het vliegtuig sturen of de reis niet afmaken en de boot in Azie verkopen. We zijn er nog totaal niet uit. Gelukkig hebben we nog wat bedenktijd.
Terwijl ik dit schrijf hobbelt de boot rustig over de golven op weg naar het onbewoonde Ashmore Reef waar we even stoppen voordat we Indonesie in duiken. Aan de verhalen te horen is daar geen gebrek aan nieuwe indrukken en ook niet aan grote hoeveelheden mensen. Precies waar we aan toe zijn zou je zeggen. We zullen het zien.
Over de terugweg gesproken. De hoe-terug-vraag begint steeds meer op de voorgrond te raken. Het knelpunt is natuurlijk de uit de hand gelopen piraterij in de Golf van Aden. We hebben even overwogen om rond Zuid Afrika te zeilen, maar dat wordt zo'n haastwerk dat we die optie hebben laten vallen. Grofweg staan er nog drie opties open: doorvaren via de Golf van Aden, doorvaren en met een alternatieve bemanning door de Golf van Aden en Ilse en Siebe met het vliegtuig sturen of de reis niet afmaken en de boot in Azie verkopen. We zijn er nog totaal niet uit. Gelukkig hebben we nog wat bedenktijd.
Terwijl ik dit schrijf hobbelt de boot rustig over de golven op weg naar het onbewoonde Ashmore Reef waar we even stoppen voordat we Indonesie in duiken. Aan de verhalen te horen is daar geen gebrek aan nieuwe indrukken en ook niet aan grote hoeveelheden mensen. Precies waar we aan toe zijn zou je zeggen. We zullen het zien.