Hinchinbrook Channel
Joost, 7/6/2009, 07:00
Joost, 7/6/2009, 07:00
We hebben onze eerste ankerplek in tropisch Australie verlaten en
zijn rustig aan richting het noorden aan het varen. Er staat een paar
dagen nauwelijks wind en we maken van de gelegenheid gebruik om het
gebied waar we ons nu bevinden beter te verkennen. Grote afstanden
komen wel weer als de wind terug is volgende week, we zijn tenslotte
geen motorboot.
Vanaf Magnetic Island zijn we naar het Hinchinbrook Channel gegaan. Dat is een smalle doorvaart tussen Hinchinbrook Island en het vaste land. 's Ochtends komen we aan bij het begin van het kanaal nadat we met hoogwater over de ondiepe ingang zijn gevaren. Daar gooien we ons anker uit voor een korte stop. De stroming draait zich namelijk tegen ons en het is dan slimmer om gewoon te wachten tot het weer mee stroomt. We komen daar onze eerste wereldzeiler sinds Brisbane tegen. Tot nu toe hebben we eigenlijk alleen lokale boten gezien, maar deze boot kwam uit Namibie. Naar eigen zeggen de enige uit dat land. Ze gaan ook naar Indonesie en we wisselen wat tips en geruchten uit. Hopelijk gaan we binnenkort meer internationale boten tegenkomen. Omdat iedereen met hetzelfde plan bezig is is dat vaak erg gezellig.
Na de lunch halen we het anker weer op en varen we door naar een klein eilandje midden in de rivier. Een prachtige plek. Het Hinchinbrook Channel kenmerkt zich door lage mangrove bosjes op de voorgrond en op de achtergrond hoge pieken van Hinchinbrook Island en het vaste land. Vaak hangen tussen die pieken ook nog slierten wolk wat het geheel nog fraaier maakt. Het is volle maan en 's nachts wordt het water zo vlak als een spiegel. We genieten echt van ons uitzicht.
De volgende dag varen we vroeg weer verder het Hinchinbrook Channel uit, want we hebben dan de stroom weer mee. Ik probeer maar weer eens te vissen. Het is me nog nooit gelukt iets te vangen in Australische wateren. Na een tijdje controleer ik eens of er niet weer zeewier aan de haak zit. Daar lijkt het namelijk wel op. Maar als ik het aas binnen heb blijkt er zowaar een kleine makreel aan te hangen. Niet heel spectaculair, maar wel een goed formaat voor een twee persoons diner. Siebe moet het nog even doen met geprakte wortel, maar ik ben wel sterk aan het overwegen om hem binnenkort ook eens vis te laten proeven. Ilse bakt een brood zodat we wat eten betreft weer goed voorzien zijn.
Vanaf Magnetic Island zijn we naar het Hinchinbrook Channel gegaan. Dat is een smalle doorvaart tussen Hinchinbrook Island en het vaste land. 's Ochtends komen we aan bij het begin van het kanaal nadat we met hoogwater over de ondiepe ingang zijn gevaren. Daar gooien we ons anker uit voor een korte stop. De stroming draait zich namelijk tegen ons en het is dan slimmer om gewoon te wachten tot het weer mee stroomt. We komen daar onze eerste wereldzeiler sinds Brisbane tegen. Tot nu toe hebben we eigenlijk alleen lokale boten gezien, maar deze boot kwam uit Namibie. Naar eigen zeggen de enige uit dat land. Ze gaan ook naar Indonesie en we wisselen wat tips en geruchten uit. Hopelijk gaan we binnenkort meer internationale boten tegenkomen. Omdat iedereen met hetzelfde plan bezig is is dat vaak erg gezellig.
Na de lunch halen we het anker weer op en varen we door naar een klein eilandje midden in de rivier. Een prachtige plek. Het Hinchinbrook Channel kenmerkt zich door lage mangrove bosjes op de voorgrond en op de achtergrond hoge pieken van Hinchinbrook Island en het vaste land. Vaak hangen tussen die pieken ook nog slierten wolk wat het geheel nog fraaier maakt. Het is volle maan en 's nachts wordt het water zo vlak als een spiegel. We genieten echt van ons uitzicht.
De volgende dag varen we vroeg weer verder het Hinchinbrook Channel uit, want we hebben dan de stroom weer mee. Ik probeer maar weer eens te vissen. Het is me nog nooit gelukt iets te vangen in Australische wateren. Na een tijdje controleer ik eens of er niet weer zeewier aan de haak zit. Daar lijkt het namelijk wel op. Maar als ik het aas binnen heb blijkt er zowaar een kleine makreel aan te hangen. Niet heel spectaculair, maar wel een goed formaat voor een twee persoons diner. Siebe moet het nog even doen met geprakte wortel, maar ik ben wel sterk aan het overwegen om hem binnenkort ook eens vis te laten proeven. Ilse bakt een brood zodat we wat eten betreft weer goed voorzien zijn.