Scheepswrakken
Ilse, 31/1/2009, 11:00
Ilse, 31/1/2009, 11:00
Dinsdag begint met veel regen en het lijkt er op dat het niet gaat
ophouden. Maar rond een uur of tien wordt de lucht lichter en komt er
een voorzichtig zonnetje te voorschijn. Voor vandaag een kort
zeiltochtje met windkracht vier schuin van achteren. We rollen lekker
lui alleen het voorste zeil uit en zetten koers naar de Tangalooma
Wrecks, een ankerplek waar ze een stuk of zeven oude schepen op een
zandplaat hebben laten zinken. Daarachter kun je beschut ankeren en we
hebben er ook goede snorkelverhalen over gehoord.
Het laatste stuk tussen de zandbanken door wordt gemarkeerd door bakens op de kant die je in lijn moet houden. Dat is niet echt makkelijk met een stroming van twee knopen van opzij. Voor je gevoel stuur je de verkeerde kant op maar we komen goed uit. De zandbanken zijn goed te zien omdat ze lichter blauw zijn. Net op het moment dat we bij de wrakken aankomen en we willen bekijken waar we ons anker kunnen laten vallen wordt Siebe hongerig en moet heel zielig huilen. Hmmm, niet echt een goede timing want dit moeten we toch echt samen doen. Siebe is ontroostbaar dus ik trek hem snel wat lange kleertjes aan tegen de intense zon, zonnehoedje op en hup in de buikdrager. Dat helpt en we zoeken op ons gemak een mooi plekje uit. De rest van de middag relaxen we onder de zonnetent. Joost checkt het snorkelen bij de wrakken maar dat valt tegen. Er zijn wel heel veel vissen maar het zicht is maar een halve meter. Niet echt een aantrekkelijk plan met kans op haaien die je niet kunt zien aankomen. Chris heeft trouwens onze website verbeterd. Als je bovenaan het verhaaltje op de knop 'exacte lokatie' klinkt dat zie je precies waar we geankerd liggen.
Woensdag staan we om kwart voor vijf op om zolang mogelijk te profiteren van het meegaande tij. Siebe ligt nog heerlijk te slapen en als we tussen de zandbanken uit zijn hijsen we alle zeilen en hebben een mooie tocht terug. Siebe's wipstoeltje knopen we vast aan de kuipbank zodat hij ook buiten kan zitten. Hij vindt het allemaal wel prima. Het is zo gezellig ineens met z'n drietjes te zeilen! Onze met veel moeite bemachtigde plek hebben we bezet gehouden door een oranje boeitje tussen de palen te laten drijven. We liggen weer maar wat een heerlijk lang weekend hebben we gehad!
Het laatste stuk tussen de zandbanken door wordt gemarkeerd door bakens op de kant die je in lijn moet houden. Dat is niet echt makkelijk met een stroming van twee knopen van opzij. Voor je gevoel stuur je de verkeerde kant op maar we komen goed uit. De zandbanken zijn goed te zien omdat ze lichter blauw zijn. Net op het moment dat we bij de wrakken aankomen en we willen bekijken waar we ons anker kunnen laten vallen wordt Siebe hongerig en moet heel zielig huilen. Hmmm, niet echt een goede timing want dit moeten we toch echt samen doen. Siebe is ontroostbaar dus ik trek hem snel wat lange kleertjes aan tegen de intense zon, zonnehoedje op en hup in de buikdrager. Dat helpt en we zoeken op ons gemak een mooi plekje uit. De rest van de middag relaxen we onder de zonnetent. Joost checkt het snorkelen bij de wrakken maar dat valt tegen. Er zijn wel heel veel vissen maar het zicht is maar een halve meter. Niet echt een aantrekkelijk plan met kans op haaien die je niet kunt zien aankomen. Chris heeft trouwens onze website verbeterd. Als je bovenaan het verhaaltje op de knop 'exacte lokatie' klinkt dat zie je precies waar we geankerd liggen.
Woensdag staan we om kwart voor vijf op om zolang mogelijk te profiteren van het meegaande tij. Siebe ligt nog heerlijk te slapen en als we tussen de zandbanken uit zijn hijsen we alle zeilen en hebben een mooie tocht terug. Siebe's wipstoeltje knopen we vast aan de kuipbank zodat hij ook buiten kan zitten. Hij vindt het allemaal wel prima. Het is zo gezellig ineens met z'n drietjes te zeilen! Onze met veel moeite bemachtigde plek hebben we bezet gehouden door een oranje boeitje tussen de palen te laten drijven. We liggen weer maar wat een heerlijk lang weekend hebben we gehad!