Tall ship race
Ilse, 6/1/2008, 23:00

Joost en ik hebben voor het eerst in ons leven meegedaan aan een zeilrace. Niet met Hafskip, want ons hele teakdek is er nu af en de boot een grote rommel. We werden uitgenodigd door Tracy en Matt van de Helene, een 17 meter lange tweemaster van staal. De race was in Russell waar we vorige week ook oud en nieuw hadden gevierd. Frans, Sylvia en Dylan van drie waren met ons mee toen. We dachten dat het een goed feestje zou worden in Russell maar de 2-koppige bluesband met achtergrondbandje knalden nou niet bepaald de pan uit. Vlak voor twaalf uur gingen we terug naar onze boot en we waren net op tijd voor het vuurwerk, hadden we bijna het nieuwe jaar ingeluid in de bijboot ;-). Tracy en Matt kwamen bij ons champagne drinken en zo leerden we hen kennen. De race was vooral bedoeld voor grote klassieke boten maar als je twee masten had mocht je ook meedoen. Bij de start heb je een denkbeeldige startlijn en daar mag je niet overheen zeilen voor de race begint. Alle boten proberen zo dicht mogelijk bij de startlijn te varen (zonder motor uiteraard) om als eerste weg te zijn bij het startsein. Een erg mooi gezicht, al die boten zo dicht bij elkaar! En ja! Daar gingen we! In het begin extra oppassen want sommige boten hadden waterballonnen meegenomen met een speciale tool om ze te lanceren. Die kwamen aardig hard aan. Er stond een perfect windje, kracht vier. Het parcours was 16 mijl lang. Het eerste punt waar we heen moesten was een rots in de vorm van een haaienvin en was net niet bezeild. Dus moesten we een paar keer overstag. Dat gaat wel lekker snel met veel bemanning. Het was ook een tijd geleden dat we de voorrangsregels hadden toegepast. Je wilt natuurlijk zo goed mogelijk naar je doel varen maar je moet soms ook boten voorrang geven dus dan ga je zo dicht mogelijk achter ze langs, best spannend. Het tweede punt was een gele boei op de terugweg. Die was mooi bezeild. Toen op naar de juryboot, de finish. Omdat er allemaal verschillende boten meedoen aan de race krijgt iedereen een bepaalde handicap om het eerlijk te maken. Zo kan het dus zijn dat je als eerste over de finish zeilt maar toch laatste kan worden. Wij zijn derde geworden! Maar dan wel van onderen gezien ;-). Voor het eten hadden ze een hangi gemaakt. Dat is een enorme aardoven. Die hadden we al op meer eilanden in de Pacific gezien alleen heette het dan anders. Dan stopten ze het eten in bananenbladeren maar hier gebruikten ze gewoon aluminiumfolie. Het eten smaakt een klein beetje gerookt. Een handige manier om voor heel veel mensen tegelijk eten te maken. Na het eten begon het feest dat we eigenlijk met oud en nieuw hadden verwacht. Ze hadden twee bands en eentje was een jazzband, erg leuk! Geen flauwe achtergrondbandjes maar echte instrumenten. De dansvloer vulde zich snel en we kwamen ook veel bekenden tegen. Kon ik lekker dansen en Joost kletsen. We vonden het erg leuk om mee te doen dus wie weet gaan we met Hafskip ook een keer meedoen aan een race.