De afgelopen week hadden we vier dagen regen achter elkaar. Dat zijn
we niet meer gewend. Echt van die grijze luchten en dat het niet meer
ophoudt. Niet echt handig die regen als je allerlei klussen aan de
boot wil doen. Dan maar het onderwaterschip schoonmaken, daarbij word
je toch al nat! Ook zaten we weer eens binnen met de olielamp aan om
een spelletje te doen met
Rotor. Het leek wel alsof we voor anker
lagen in Nederland. Op een redelijk droog moment zijn we teruggevaren
naar het stadje Neiafu. Joost was toe aan een nieuw stuk kaas ;-). In
het bijbootje in de regen met zeiljassen aan en paraplu kwamen we toch
nog nat op de kant. Maar wel kaas gekocht en een internetcafe
ingedoken. Terug op de boot besloot ik de gasfles te gaan laten
vullen. Een mijl met het bijbootje. Ondertussen was het droog geworden
maar was het wel hard gaan waaien. Het zag er best okee uit en op de
heenweg had ik wind mee. Het gasvulstation lag helaas aan lagerwal.
Het steigertje waar ik wilde aanleggen ging behoorlijk op en neer maar
het lukte me om tussen twee golven door erop te springen. Hmmm, over
de terugweg dacht ik nog liever niet na. De gasfles vullen was geen
probleem ook al hadden ze niet de goede aansluiting. De gasfles werd
op z'n kant gelegd en een andere kerel hield 'm op z'n plek. Er liep
wel wat gas naast maar het ging allemaal prima. Terug bij het
bijbootje werd ik niet blij. Het was nog harder gaan waaien en de
golven waren hoger geworden. Okee, iets meer dan een halve meter is
met Hafskip helemaal niks maar niet grappig met het bijbootje.
Gelukkig heb ik de handmarifoon bij me. 'Hafskip Hafskip, hier de
Hafskip twee'. 'Ja, hier de Hafskip, 77?'. 'Ja, 77'. 'Hoi Joost, heb
je een idee hoe ik bij een steigertje aan lagerwal het beste weg kan
komen?''Is lastig hoor, ik weet het ook even niet maar knoop je de
gasfles vast? Je hoeft niet bang te zijn dat je omslaat en ons
motortje kan het wel aan'. Hmmmm, nu sta ik er toch echt alleen voor.
Gasfles vast en motortje starten. Ik sleep op m'n knieen het bootje
naar die kant van het steigertje waar die door de wind ertegenaan
wordt geblazen. De wal ziet er namelijk niet aantrekkelijk uit met
rotsjes. Hup het bootje in en weer tussen twee golven door wegwezen.
Ik kreeg behoorlijk wat golven over me heen en in het bootje en kwam
langzaam vooruit. Later hoorde ik dat er windkracht 6/7 was geweest.
Nee, zo'n bijboottochtje ben ik niet van plan nog eens te maken al
voelde ik me wel heel dapper dat het me allemaal gelukt was. Vandaag
brak de zon weer door en hebben we een mooie wandeling gemaakt naar
een uitzichtspunt.
Yagoona hebben we gedag gezegd, zij zijn nu op weg
naar Nieuw Zeeland. Wij hebben nog wel een paar klusjes dus we wachten
nog even.