De weergoden waren ons goed gezind. Keurig twee dagen gedaan over de laatste mijlen naar Tonga. Dan denk je, twee dagen na zaterdag, dan kom je maandag aan. Maar maandag 15 oktober hebben wij niet meegemaakt. Vlak voor Tonga ligt de datumgrens en zo komt het dat we dinsdag aan zijn gekomen. Nu liggen we niet meer een halve dag achter op Nederland maar lopen we juist een halve dag voor. Verder van Nederland kunnen we niet zijn, we liggen nu aan een meerboei aan de andere kant van de wereld. En toch
voelt het niet zo ver weg. We hebben al ruim 14.000 zeemijlen achter de rug. Dat is zo'n 25.000 km. Dat is dus veel. Heel veel. Het voelt niet ver weg omdat je steeds vooruit kijkt naar de volgende bestemming en je je voorbereid op die afstand. Varierend van een paar uur tot een paar weken. En een zeilboot gaat niet zo hard. Met het vliegtuig heb ik wel altijd het gevoel ver weg te gaan. Misschien komt dat omdat je in een dag een enorme afstand aflegt. Met de boot leggen we gemiddeld elke dag maar
een kleine afstand af waardoor zo'n grote reis te overzien is. Ergens nieuw aankomen blijft het leukste. We liggen nu bij het stadje Neiafu. Dat ligt in de Vava'u eilandengroep van Tonga. Een leuk stadje. Veel barretjes, terrassen, wat winkels, internet en ja, ijs is er ook. Het oogt een beetje Caribisch en reggae muziek klink hier en daar uit de boxen. De mensen zijn hier vrolijk, heel relaxed en praten zelfs langzaam. De meeste mannen lopen in een rok. Vandaag zijn er hier allemaal hoge piefen
uit de Pacific aangekomen. Speciaal voor hen was de hele straat versierd en stond iedereen langs de kant van de weg om ze toe te zwaaien. Samen met
Yagoona en Muline zijn we gaan kijken. Al die hoge piefen in auto's waren niet zo boeiend maar het was erg leuk om te zien dat iedereen zich mooi had aangekleed.