Lekkage in alle smaken
Joost, 12/9/2007, 04:00
Even een korte uitleg van het woord "bilge". Een boot is in principe waterdicht, maar er kan om allerlei redenen toch water binnen komen. Bijvoorbeeld door een grote golf die over de boot slaat terwijl het deurtje van de kajuit open staat. Of door een lekkage boven of onder water. Om dit water makkelijk weer kwijt te raken is op het laagste punt van de boot een lege ruimte gemaakt waar al het water vanzelf naar toe stroomt. Dit heet de bilge. Met behulp van een pomp is de bilge makkelijk leeg te
pompen. Helaas komt er niet alleen schoon water in de bilge terecht, maar ook wel eens motorolie of diesel samen met stof van de vloer. Een smerige mix dus en nooit helemaal weg te pompen. Als je nieuwe bemanning aan boord krijgt is de cocktail "shot from the bilge" de beste ontgroening, zegt men... Maar goed, wij hadden al sinds Panama lekkage op de plek waar de schroefas de boot verlaat. Niet heel schokkend, maar elke week moesten we toch wel de bilge leegpompen. Op Tahiti konden we een nieuwe
afdichting kopen en heb ik, na natuurlijk eerst weer de verkeerde maat te hebben gekocht, dat probleem opgelost. Ik had net de laatste akties uitgevoerd om onze nieuwe putting in gebruik te nemen, toen we geconfronteerd werden met een wc die niet meer wilde doorspoelen. Er zijn veel slangen aan boord, allemaal prima, maar de afvoerslang van de wc wil je heel graag met rust laten. Dat was helaas niet mogelijk en we hebben alles schoon moeten maken. Daarna zijn we vertrokken naar het volgende eiland
Moorea waar we een grote schoonmaak hebben gehouden onder in de boot. Een keer was het bilgewaterniveau door de lekkende schroefas namelijk zo hoog gekomen dat het toplaagje met vieze olie door de vakken met flessen drinken en reservezeilen was gaan zwerven en overal wat achter had gelaten. Bah. Toen alles schoon was zag ik op een bepaalde plek toch steeds weer water verschijnen. Na een kort onderzoek bleek dit geen zout maar zoet water te zijn, afkomstig uit onze watertank. De pomp in de keuken
bleek te lekken. Pomp uit elkaar gehaald en er bleek een plastic ring gebroken te zijn. Net nu we weg zijn uit Papeete, de plek waar veel te koop is. Daarna kwam er een enorme bui en omdat onze buiskap tegenwoordig erg veel scheuren vertoont plensde de regen erdoorheen op het schuifluik. Normaal geen probleem, ware het niet dat een stuk metaal onder het schuifluik volledig is doorgeroest en het water met gemak doorlekt naar binnen en bovendien een hoekje van ons witte plafond groen maakt. Toen waren
we niet blij. De tijd op de Marquesas en Tuamotu's was zo fantastisch. Geen bootproblemen, veel leuke ervaringen en zo'n ongeschonden natuur om ons heen. Terug in de bewoonde wereld met jetski's en auto's, zonder begroeting op straat en met een opstapeling van bootproblemen viel even erg tegen. De dag daarna hebben we helemaal niets met de boot gedaan, maar een wandeling over het eiland gemaakt. En ondanks de absurde hoeveelheid regen die in kleine riviertjes over het pad wegstroomde was het een
goede afwisseling. Terug op de boot hebben we toepasselijk de DVD "Captain Ron" gekeken en was onze positieve kijk weer terug.