Print dit verhaaltje

St. Vincent
Joost, 8/2/2007, 02:01

De avond in St. Lucia hebben we doorgebracht met de barbecue. Op St. Lucia kun je goed vlees kopen. In het stadje waar wij waren hadden ze een heel aantal slagers zitten. Maar deze slagers zien er wel wat anders uit dan in Nederland. Achter de toonbank (waar niks in wordt getoond) staat namelijk alleen een hele rij enorme diepvrieskisten. Daarboven hangt een cafetaria-achtige lichtbak met daarop de prijzen voor alle verschillende soorten vlees. Dat vlees ligt in veel te grote diepgevroren klonten in die vriezers, maar dat is geen probleem. Vijfhonderd gram kipfilet hakken ze er zo even af met een bijl. De volgende dag zijn we weer op weg gegaan. We hebben ontbeten terwijl we zeilend de pitons voorbij voeren. Niet slecht hoor, alhoewel er af en toe wel van die agressieve vlagen wind rond die bergen waaien. Dit zeiltochtje was erg comfortabel. De laatste tochtjes waren allemaal tegen de golven in en dan maakt de boot steeds van die smakken op het water. Nu was het weer eens met de golven mee. Op St. Vincent zijn we naar de Wallilabou baai gegaan. Alombekend hier omdat daar scenes uit Pirates of the Caribbean zijn opgenomen en de decorstukken er nog staan. We vonden het eigenlijk allemaal een beetje tegenvallen en ook de "pittoresque tropical waterfall" waar we heengelopen zijn was maar een sneu dingetje van slechts twee meter hoog dat uitkwam in een kleine poel waar omheen her en der wat afval lag. Toch schijnt deze baai populair te zijn, want het is hier zo druk als op een camping in Frankrijk. Alle boten liggen in een rijtje naast elkaar waarbij iedereen zijn anker richting het midden van de baai heeft liggen en een lange lijn van de achterkant van het schip naar een palmboom op het strand. Dat is overigens de service hier: gespierde mannen in roeibootjes wachten je op aan het begin van de baai en nemen voor een klein bedragje die achterlijn mee naar het strand en knopen hem vast. Het aantal types bootverkopers dat we hebben leren kennen is ook uitgebreid. We kenden al die welvarende jongens in speedboten zoals Big Pope David in Dominica en de minder succesvolle verkopers die langspeddelen op kapotte surfplanken waar op de voorpunt een tros bananen ligt. Vandaag is daar nog een klasse onder gekomen: verkopers die alle boten langszwemmen met in hun hand een zak grapefruits. Als je dan die hele rij luierende zeilers ziet op hun dure jachten dan mogen ze echt niet klagen. En wij ook niet met ons iets minder dure jacht.