Pitons
Ilse, 7/2/2007, 14:00

Toen we nog in Nijmegen woonden (dat lijkt wel heel lang geleden) droomde ik er al van de pitons van St. Lucia te zien. Op andere vertrekkerssites had ik er over gelezen en ik was al enthousiast. Gister bij de aankomst ze al bewonderd, voor vandaag het plan hier de berg op te wandelen om een nog betere view te krijgen. Maar voor het zover was gingen we eerst inklaren. Bij de customs was maar een stoel dus zei Joost dat hij het wel even alleen ging doen. Hij was best streng en vroeg zelfs hoeveel flessen rum en wijn we aan boord hebben. Van beiden twee zei Joost, alleen van de rum klopt dat ;-). Daarna nog naar het politiebureau waar ze ook heel goed streng kunnen kijken. Ze lieten ons best lang wachten en er was ook een spiegel in de muur gemaakt, nou dan weet je het wel, daar doorheen kunnen ze je observeren. Waarom zou je anders een spiegel in het politiebureau maken? Geen idee of ze ons bekeken maar na een half uurtje waren we aan de beurt. Deze man was erg vriendelijk en het was zo klaar. We hadden in de pilot gelezen dat we van alles moesten afcashen maar niks van dat al, alleen voor de mooring, dus dat viel erg mee. Sinds 1 februari dit jaar hebben ze een nieuwe regel, voor een aantal eilanden waaronder St. Lucia, St. Martin and the Grenadines en Grenada hoef je niet meer apart naar de immigration, alleen nog naar de customs. Dat scheelt dus overal een kantoortje. We hebben voor de vijfde keer naar Zwitserland gebeld waar de watermaker ligt en we zijn blij want deze is eindelijk gemaakt! Het stadje ziet er erg leuk uit, ook veel houten huisjes. Qua mentaliteit vinden we de mensen hier wat opdringeriger want ze willen met je meelopen naar wat je nodig hebt en dan willen ze geld. Eentje was wel origineel, die zong in reggae-stijl een lied voor ons. Ik vond 'm er wel vies uit zien, hij had alleen een broek aan met de gulp open en gaf ons een hand (die ik daarna gauw gewassen heb) maar Joost heeft 'm wat EC's (East Carribean dollar) gegeven. We hebben geluncht bij Camilla, chicken roti, was erg lekker. Een soort tortilla met gekruide kip en aardappel. Goed gevuld zijn we de berg op gaan wandelen. Het lijkt wel of m'n conditie steeds matiger wordt want ik moest om de zoveel tijd even uitrusten, niet erg, gewoon meer 'viewpoints' inlassen. Hoe hoger we kwamen hoe meer de achterste piton tevoorschijn kwam. Op gegeven moment vonden we het beiden wel okee maar we waren op zoek naar een bepaald restaurant dus nog =e9=e9n bochtje. Dat was maar goed ook, want na de bocht waren we er met inderdaad een schitterend uitzicht op de pitons, wauw! Het bleek een hotel en ze hadden een zwembad waar we wel even in mochten, lekker decadent. Na een heerlijk koud drankje het zwembad ingedoken en weer naar beneden gewandeld. Dit uitstapje ga ik niet snel vergeten!