Ruig tochtje
Ilse, 4/2/2007, 00:00

Gister zijn weer vertrokken van Dominica. Voorlopig was dit ons noordelijkste punt en enige benedenwindse eiland dat we bezocht hebben. Het lijkt er op dat de benedenwindse eilanden in het zuiden ('beneden') veel wind rond de kaap hebben en de bovenwindse eilanden in het noorden ('boven') veel wind hebben rond de kaap. Zouden ze zo aan hun naam gekomen zijn? Om 6:15 stonden we op en was het net licht. We begonnen rustig op de motor bij gebrek aan wind. Achter de eilanden is het beschut varen, maar in de kanalen ertussen... Zoals beloofd in de pilot begon de wind rond 10:00 uur. Ik heb het grootzeil en de fok gehesen en dat ging lekker. Even later tussen de regen door kregen we de zuidpunt van Dominica in zicht. We kregen meer wind en dus een rif er in. De luwte van het eiland maakte plaats voor golven. Ze werden steeds onaangenamer en ook de wind nam meer toe. Ik voelde me er niet fijn bij en wilde al een tijdje een tweede rif. Joost bleef cool om zich heen kijken en maakte zich blijkbaar niet zo druk over wat buiswater in de kuip. Gelukkig benoemde ik het 'tweede rif' nogmaals en heeft Joost die er in gezet. Achteraf is Joost altijd wel blij met het rif, ik heb denk ik wel een goed wanneer-te reven-gevoel. Ik denk altijd maar als je voor en na het extra rif nog even hard gaat heb je er goed aan gedaan en dat gingen we. Helaas niet heel hard want we hakten behoorlijk aan de wind. We wilden zo hoog mogelijk uitkomen want een slag maken in het kanaal heeft geen zin omdat je dan tegen de stroom in gaat, die verloren afstand kun je beter in de luwte van het volgende eiland weer goedmaken. Ondanks het extra rif voelde ik me steeds slechter. Niet te geloven! 24 dagen oversteken op de oceaan en nauwelijks last en dan nu 25 mijl tegen de wind inhakken en ik leg het loodje... Ben binnen gaan proberen te slapen maar met al dat gebons lukte ook dat niet echt. Er viel ook vanalles op de grond, lifelines, de grabbag, een schoteltje vloog uit de keuken en de flippers blokkeerden de wc... Na een paar uur probeerde ik het weer in de kuip. Ik bleef erg stil en kon alleen kijken naar de horizon. Gelukkig kwam Martinique steeds beter in zicht en naarmate de golven lager werden begon ik weer wat te kletsen. De zon ging onder met mooie kleurtjes in de lucht en ik was weer helemaal de oude. In het donker hebben we het anker weer in St. Pierre (Martinique) laten vallen en had ik wel zin in een borrel met chips! Vandaag zijn we maar even een dagje blijven liggen om van het tochtje van gisteren bij te komen. Konden we mooi weer wat lekkere dingen inslaan voor in de koelkast.