Print dit verhaaltje

Bijna weg maar toch niet
Joost, 27/5/2008, 10:00

Het is de laatste tijd stil geweest op de website, maar er was ook niet veel nieuws. Ik heb enkel en uitsluitend aan de boot geklust om hem op tijd af te krijgen. Ilse heeft mij al die tijd goed verzorgd met lekkere lunches en diners en alle niet-technische vertrekvoorbereidingen gedaan zoals proviand inslaan. Ons visum verliep 22 mei al, maar vanwege het slechte weer kregen we wat uitstel van de douane. Afgelopen zondag zag het er dan toch redelijk uit en hebben we Whangarei verlaten. We hebben afscheid genomen van onze vrienden van de Dingo en van Moet en zij hebben ons uitgezwaaid. Wanneer en of we hen nog zien blijft een verrassing. Met hen hebben we zo'n leuke tijd gehad en het is jammer weer te moeten vertrekken. Maar we hebben voor dit jaar nog een heel programma en het begint ook bar koud te worden hier in Nieuw Zeeland. In het zonnetje zijn we de rivier afgezakt en hebben we bij de douane geankerd. De volgende dag repte het weerbericht al weer van windkracht 6-7, maar we besloten toch uit te klaren en te vertrekken. De wind zou van achteren zijn en dan is die windkracht wel te doen. Eenmaal buiten viel het allemaal erg mee. We moesten eerst nog zelfs wat motoren en daarna kon er redelijk gezeild worden in variabele wind. De golven waren alleen niet geweldig en Ilse werd heel erg zeeziek. Gedurende de nacht begon de wind aan te trekken richting kracht zes en werd alles comfortabeler en zeilden we sneller. We waren blij met de beslissing om toch te vertrekken totdat we vanochtend het weerbericht zagen. De komende dagen prima, maar daarna zou mogelijk een nieuw lagedrukgebied ons pad kruisen. Moeilijk, moeilijk, want we waren net zo lekker aan het zeilen. Na te hebben gepraat met weerguru Winfried op de kortegolf hebben we besloten de gok toch maar niet te nemen. Hij adviseerde om even een dagje te wachten en te kijken wat de voorspelling doet. Niet leuk want we waren er helemaal klaar voor, maar we wilden het risico toch maar niet nemen. Ilse moet goed voor de baby blijven zorgen en als ze een paar dagen zeeziek is met weinig eten en drinken dan is dat niet goed. Dus heb ik de douane maar opgeroepen en toestemming gevraagd om weer opnieuw in te klaren. En nu liggen we dan in Opua, de plek waar we waren aangekomen in november. Het is wel lekker om weer even uit te rusten van ons eerste nachttochtje en we zijn toch weer vijftig mijl dichterbij Nieuw Caledonie. We hopen maar dat het een goede beslissing is en dat we nu niet nog heel lang hoeven te wachten. Misschien valt het allemaal mee met het laag en kunnen we toch morgen weg. Anders misschien komend weekend. Er is wel enige tijdsdruk, want mijn broer landt op 8 juni in Nieuw Caledonie en we willen hem daar liever niet laten wachten.