Een waar paradijs
Corry (moeder Joost), 19/2/2007, 18:00

Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan. Samen met Ilse ben ik in het rubberbootje naar het dorpje gegaan voor inkopen. Bij het binnengaan van de eerste supermarkt werden we verwelkomd door een grote kakkerlak, dus meteen rechtsomkeer gemaakt. Met groene sinaasappels als enige fruit en een stuk kaas, keerden we met enige tegenzin terug naar de eerste supermarkt, want we hadden nog geen brood. Opvallend van zo'n supermarkt was dat je weinig fruit en groente kon krijgen en als enige vlees hadden ze spareribs en kippenpoten. Wel heel geslaagd voor een bbq, dus dat hebben we ook nog meegenomen. Terug op Hafskip de zeilen gehesen op naar Saline Island. Een prachtige zeiltocht en als einddoel een geweldig baaitje, waar we helemaal alleen lagen in zeegroen water met koraal, een wit strandje met daarachter groene struiken en palmen. Mooi om te snorkelen. Het meeste indruk maakte de braincoral en de pilaarachtige koraal. In de middag hebben we als vanouds geklaverjast onder het genot van een drankje en een hapje. Om zes uur is het hier in de Caribben pikkedonker. Dat is wel even wennen. Daarna heerlijk gegeten en toen onze kooi opgezocht. De volgende morgen zijn we aan de westkant van de eilanden, met halve wind om prachtige rotseilandjes heen richting Carriacou gevaren. Net toen we wilden ankeren begon het heftig te regenen. Ook dat lijkt hier gewoon: tien minuten regen en dan weer stralend weer. We besloten het stadje te gaan bekijken, dus in de bijboot richting strand. Al vanaf de zee kwamen je zware basgeluiden tegemoet. Vlaggetjes waren uitgehangen, want maandagavond begon de carnaval, misschien met livemuziek. Het was nog niet zeker of ze een band konden krijgen! Maar aan reggae-achtige muziek geen gebrek. Erg fris rook het er niet,want er liep een open riool door de straten. Alle electriciteit was bovengronds: veel palen en snoeren. De mensen waren reuzevriendelijk en behulpzaam. In een ijssalon hebben we een fruitsalad-ijsje gegeten, de enige flavour, maar overheerlijk. Daarna een rondje door het stadje gelopen en terug naar de ijssalon voor een kokosbroodje kip met tomaat en saus en een Heineken biertje. De dame van de ijssalon probeerde ons over te halen om 's avonds red snapper of lobster bij haar te komen eten, want dat waren haar specialiteiten. We bedankten, want we hadden andere plannen. Rond vieren zijn we naar een ankerplaats iets verderop gevaren: Sandy Island. Het is een langgerekt eilandje, een soort rif, met een fraai strandje, waar je aan het eind goed kunt snorkelen. Achter dit eilandje zie je Union Island verrijzen, onze volgende bestemming. Je staat er versteld van hoe weinig mensen dit soort plaatsen bezoeken. We lagen er met nog twee andere boten. Je waant je hier steeds weer in een ander paradijsje.